در دعاهای دستی که از قرآن گرفته شده، قسمت‌هایی از آن را وقف می‌کنیم، در صورتی که در قرآن، هیچ گونه علامت وقف ندارد، وظیفة ما چیست؟ آیا
رعایت وقف، در جاهایی که در قرآن مشخّص شده است، باعث می‌شود کلام، در جای خود وقف شود و به قطع بی جا نینجامد، امّا این که از لحاظ فقهی، لازم و واجب باشد که این گونه مسائل در مستحبّات نماز، مانند قنوت رعایت شود، چنین نکته‌ای واجب نیست و می‌توان به گونه‌ای دیگر نیز قرائت کرد.( عروة الوثقی، سید محمد کاظم یزدی، ج 1، ص 521، مؤسسة نشر اسلامی. ) در مجموع، باید توجّه داشت در قرائت واجب نماز، اگر طوری قرائت کند که غلط باشد، باعث بطلان نماز می‌شود، ولی رعایت نکردن نکات تجویدی که جزء محسّنات است، لطمه‌ای به نماز نمی‌زند. امام امّت; می‌گوید: اگر یکی از کلمات حمد یا سوره را نداند، یا عمداً آن را نگوید یا به جای حرفی، حرف دیگر بگوید; برای مثال به جای "ض"، "ظ" بگوید، یا جایی که باید بدون زیر و زبر خوانده شود، زیر و زبر بدهد، یا تشدید را نگوید، نماز او باطل است.( رساله مراجع، ج 1، ص 573، جامعه مدرسین. )
اضافه کردن دیدگاه جدید