در اطلاعیه‌ای که فرستاده‌اید جمله‌: "خواندن قرآن و مواظبت بر نماز" با خط درشت نوشته شده است که دلالت بر اهمیّت بیش‌تر و جلب توجه خواننده می

ما در استفاده از قرآن و روایات‌، از فرازهایی که هر کدام با موضوعی تناسب دارد، مجازیم استفاده کنیم‌; به عبارت دیگر تقطیع در آیات و روایات‌، برای استفادة متناسب از هر قطعه در موضوع خاص‌، مانعی ندارد; البته این امر زمانی جایز است که تقطیع و بریدگی آیه و روایات‌، موجب خدشه‌دار شدن معنا نشود; مثلاً اگر آیه یا روایت به صورت مشروط یا مقیّد ذکر شده‌، حق نداریم بدون ذکر شرط و یا قید، آن را بیان کنیم و به آن استدلال یا استشهاد نماییم‌. نتیجه آن‌که استشهاد به فرازی از آیه یا روایت ـ که متناسب با موضوعی است ـ بی‌اعتنایی یا به معنای کم اهمیت دادن به فرازهای دیگر نیست‌، بلکه هر قطعه‌ای از آن‌، جایگاه مخصوص خود را دارد; برای مثال اگر ما به فراز "إِن‌َّ الصَّلَوَة‌َ تَنْهَی‌َ عَن‌ِ الْفَحْشَآءِ وَ الْمُنکَر"(عنکبوت‌،45) برای مانع بودن نماز از منکرات تمسّک کردیم‌، معنایش آن نیست که تلاوت قرآن که در صدر همین آیة شریفه آمده است‌: "اتْل‌ُ مَآ أُوحِی‌َ إِلَیْکَ مِن‌َ الْکِتَـَب‌"(عنکبوت‌،45) ارزش ندارد و یا کم‌اهمیّت است‌. خلاصه آن‌که این‌گونه استفادة تقطیعی تا زمانی که متصلی را منفصل و پیوسته‌ای را گسسته نکنیم‌، ایرادی ندارد. این درشت‌نمایی که در پوستر تبلیغاتی این مرکز، نسبت به بعضی فرازهای روایت علی‌صورت گرفته‌، از همین قبیل است که خواسته موضوعاتی را که بیش‌تر با اهداف تعیین شده تناسب دارد را ـ با این درشت‌نمایی ـ به مخاطب خود رسانده باشد; البته اگر دقت کنید در یک سخنرانی‌، فراز مورد نظر خطیب ذکر می‌شود و فرازهای دیگر حذف می‌شوند، ولی در پوستر تبلیغاتی‌، این امکان هست که فراز مورد نظر، درشت نوشته شده و فرازهای دیگر ریزتر نوشته شوند; بنابراین حتّی اگر فرازهای دیگر روایت‌، از پوستر حذف می‌شد نیز مانعی نداشت‌; یعنی فقط نوشته می‌شد: علی‌می‌فرماید: "خواندن قرآن‌، مواظبت بر نمازهای جماعت از موارد جوان‌مردی در وطن است‌." چنان‌که امثال این تقطیع نزد علما و نویسندگان شایع و رایج است‌، و به بیان دیگر این تقطیع نسبت به فرازهای دیگر "مفهوم‌" ندارد. خلاصه آن که درشت‌نویسی بخشی از آیه یا روایت‌، تأکیدی بر آن بخش است و تا زمانی که ـ این درشت‌نمایی را ـ به خدا یا پیامبر و یا معصومین‌: نسبت ندهیم‌، ایرادی ندارد، بلکه اگر چنین نسبتی داده شود ـ به جهت آن‌که امکان بدعت وجود دارد ـ ممکن است اشکال داشته باشد، و این تأکید هم به قول اهل اصطلاح "مفهوم‌" ندارد تا دلالت بر عدم اهمیّت بخش‌های دیگر کند، یا به تعبیر دیگر "اثبات شی‌ء نفی ماعدا نمی‌کند".