فردی که برای اولین بار مرتکب زنا شده و اکنون پشیمان است و دوست دارد توبه کند ولی راه توبه صحیح را نمی‌داند. با خدای خود عهد بسته که دیگر مرتکب

یکی از الطاف ذات الهی‌، به بنده خود ندامت‌، و پشیمانی از گناه است‌; خدا بنده‌ای که بعد از ارتکاب گناه پشیمان شود، و توبه کند دوست می‌دارد. "اِن‌َّ اللّه‌َ یُحِب‌ُّ التَّوّ َبین‌َ" (بقره‌،222) انسان با ارتکاب گناه‌، مورد خشم و غضب قرار می‌گیرد، لکن با ندامت و توبه‌، دوباره رحمت و لطف خدا را جلب و جذب می‌نماید; و خویشتن را به خدا نزدیک می‌کند. حقیقت توبه‌، پشیمانی از گناه و تصمیم جدّی بر ترک آن برای همیشه‌، و استغفار و تضرّع به درگاه الهی برای آمرزش آن گناه است‌. البته در گناهی که جنبه حق الناس دارد شرط قبولی توبه ادا کردن حق است‌. چنانچه در گناهانی که جنبه حق اللّه دارد در آنجا که واجبی ترک شده توبه کامل به تدارک و قضای آن است‌. از آیات و روایات استفاده می‌شود که توبه از گناه واجب است خداوند در برخی از آیات به بندگان گناهکار خود امر می‌کند که به سوی او بازگشت کنند. "توبوا اِلَی اللّه‌ِ جَمیعـًا اَیُّه‌َ المُؤمِنون‌َ لَعَلَّکُم تُفلِحون‌; (نور،31) و بسوی خدا بازگشت کنید ای گروه مؤمنین شاید که رستگار شوید." در سوره تحریم فرموده "یـَاَیُّهَا الَّذین‌َ ءامَنوا توبوا اِلَی اللّه‌ِ تَوبَة‌ً نَصوحـًا; (تحریم‌، 8) ای گروه مؤمنین توبه کنید به سوی خدا توبه‌ای خالص‌." خواجه نصیر الدین محقق طوسی فرمود، توبه از گناه واجب است به دو دلیل "اولاً گناه مستلزم ضرر است و توبه ضرر را دفع می‌کند ثانیاً ندامت و پشیمانی بر هر فعل قبیح یا ترک واجبی لازم است‌"( کشف المراد، شرح تجرید الاعتقاد، خواجه نصیر الدین طوسی‌، ترجمه و شرح علامه شعرانی‌، ص 585، انتشارات کتابفروشی اسلامی‌. ) لطف خدا به بنده آن قدر زیاد است که امام صادق‌فرموده "خداوند به داود نبی وحی کرد همانا بنده مؤمن من اگر مرتکب گناهی شد ولی پشیمان گشت و توبه نمود و در وقت یاد آوری آن گناه از من حیأ نمود من علاوه بر این گناه او را می‌آمرزم آن را به حسنه تبدیل می‌کنم و من خدای ارحم الراحمین هستم‌"( بحارالانوار، علامه مجلسی‌، ج 6، ص 28. ) در سوره زمر فرمود "قُل یـَعِبادِی‌َ الَّذین‌َ اَسرَفوا عَلی‌َ اَنفُسِهِم لا تَقنَطوا مِن رَحمَة‌ِ اللّه‌ِ اِن‌َّ اللّه‌َ یَغفِرُ الذُّنوب‌َ جَمیعـًا اِنَّه‌ُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحیم‌; (زمر،53) بگو ای بندگان من که بر خودتان اسراف و ستم کرده‌اید از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌بخشد که او بخشنده و مهربان است‌". این آیه امید بخش‌ترین‌، آیات قرآن مجید است برای گناهکاران‌، در این آیه خداوند با نهایت لطف و محبت آغوش رحمت خود را به روی همه باز کرده‌; بنابراین با توبه خدا از انسان راضی و فرد در پیشگاه وی عزیز و محبوب می‌گردد. در نتیجه امام زمان هم از وی راضی می‌شود; اما علامت خشم خدا از شخص‌، در عدم توفیق توبه و فرو رفتن در سیئات و معاصی است چون توفیق توبه از ناحیه خداست افرادی که مرتب مرتکب گناه می‌شوند، و از اعمال خود پشیمان نمی‌شوند، دلیل بر این است که خداوند نظری به آن‌ها ندارد. و چنین افرادی را به خودشان واگذاشته‌. همانند پدری که هر چه سعی کرده فرزند خود را از انحراف نجات دهد نتوانسته در نتیجه به کلی او را رها می‌کند و از هدایت وی مأیوس می‌گردد.