پرسش: آیا این حرف درست است که بعضی‌ها می‌گویند: چون ما گناه کرده‌ایم‌، پس چرا نماز بخوانیم و اگر نماز بخوانیم‌، خدا راـ العیاذبالله ـ به تم

این سخن درستی نیست که شخص بگوید: چون گناه کرده‌ام‌، پس نماز خواندن‌، فایده‌ای ندارد، زیرا اوّل این که‌: خداوند نماز را در هر حالی بر همه‌، واجب کرده است‌، پس هر کس‌، چه گناه‌کار، چه غیر گناه‌کار باید نماز بخواند. دوم این که‌: یکی از علّت‌هایی که خداوند نماز را بر انسان واجب کرد، آن بود که که نماز، انسان را از نزدیک شدن به گناه باز می‌دارد و هم چنین از آلودگی‌ها و گناهان پاک می‌کند; یعنی نماز هم از گناه پیش‌گیری می‌کند و هم مبتلا به آن را، درمان می‌نماید. خداوند دربارة پیش‌گیری نماز از گناهان می‌فرماید: "وَ أَقِم‌ِ الصَّلَوَة‌َ إِن‌َّ الصَّلَوَة‌َ تَنْهَی‌َ عَن‌ِ الْفَحْشَآءِ وَ الْمُنکَر;(عنکبوت‌،45) و نماز را برپادار، که نماز ]انسان را[ از زشتی‌ها و گناه باز می‌دارد." از طرف دیگر، نماز، وسیلة شست و شوی گناهان و مغفرت و آمرزش الهی است‌، چرا که خواه ناخواه‌، نماز انسان را به توبه و اصلاح دعوت می‌کند. در حدیثی می‌خوانیم‌: "پیامبر6 از یاران خود پرسیدند: اگر بر در خانة یکی از شما نهری از آب صاف و پاکیزه باشد و در هر روز پنج بار خود را در آن شست و شو دهد، آیا چیزی از آلودگی و کثافت در بدن او می‌ماند؟ یاران در پاسخ عرض کردند: نه‌، فرمود: نماز درست‌، همانند این آب جاری است‌; هر زمان که انسان نمازی می‌خواند، گناهانی که در میان دو نماز انجام شده است‌، از میان می‌رود."(وسائل الشیعه‌، شیخ حرّ عاملی‌، ج 4، ص 12، نشر آل‌البیت‌.) واجبات دیگر هم همین گونه هستند; پس گناه‌کار بودن‌، نمی‌تواند مجوّز ترک واجبات باشد. اگر شخص گناه‌کار، واجبات خود را انجام دهد، خداوند فقط او را بر گناهانش مجازات می‌کند، ولی اگر گناه‌کار ـ علاوه بر انجام گناه ـ واجبات خود را هم ترک کند، دو مجازات‌، در انتظار اوست‌: 1. مجازات برای انجام گناهان 2. مجازات برای ترک واجبات‌.