با توجه به این که، قرآن کریم، به برخی اعمال زشت قوم لوط و سرنوشت آنان پرداخته، آیا هم جنس گرایی در مورد زنان نیز صادق است؟ قرآن کریم،
هم جنس گرایی، در مورد زنان نیز وجود داشته و از جمله گناهان کبیرهای است که دارای حدّ است و از آن به "مساحقه" تعبیر شده. هر چند در قرآن کریم، همانند عمل زشت "لواط" به آن تصریح نشده ولی با راهنمایی اهل بیت:، آیاتی به آن اشاره دارد; خداوند در توصیف مؤمنان میفرماید: "والَّذینَ هُم لِفُروجِهِم حـَفِظون # اِلاّ عَلیَ اَزوَجِهِم اَو ما مَلَکَت اَیمـَنُهُم فَاِنَّهُم غَیرُ مَلومین # فَمَنِ ابتَغیَ ورأَ ذَلِکَ فَاُولغکَ هُمُ العادون; (مؤمنون، 5 ـ 7) و آنها که دامان خود را (از آلوده شدن به بیعفتی) حفظ میکنند. تنها آمیزش جنسی با همسران و کنیزانشان دارند، که در بهرهگیری از آنان ملامت نمیشوند. و کسانی که غیز از این طریق را طلب کنند تجاوزگرند" بنابر این، اگر زنی از غیر طریق همسر خویش ارضأ جنسی شود، دامان خود را حفظ نکرده و مرتکب معصیت الهی گشته است. در روایتی از امام صادقمیخوانیم که حضرتش در پاسخ به سؤال زنی که از حکم مساحقه پرسیده بود، فرمودند: "حدّش حدّ زناکار است"; پرسید: آیا خداوند عزوجل در قرآن، آن را بیان فرموده است؟ فرمودند: "آری"; عرض کرد: در کجای آن؟ فرمودند: در داستان "اصحاب الرّس"(کافی، کلینی;، ج 7، ص 202، ح 1، دارالمعرفة / بحار الانوار، علامه مجلسی;، ج 79، ص 75، ح 2، مؤسسة الوفأ.) و در روایتی آمده است: زنی همراه کنیز خود خدمت امام صادقرسیده عرض کرد: درباره پرداختن زنان به یکدیگر چه میفرمایی؟ حضرت فرمودند: جایگاهشان آتش است; روز قیامت این گونه زنان آورده میشوند در حالی که بالاپوشی از آتش و کفشی از آتش و روبندی از آتش بر آنان پوشانده میشود; آن زن عرض کرد: این مطلب در کتاب خداوند متعال نیست! حضرت فرمود: آری هست; عرض کرد: کجاست؟ فرمودند: "آنجا که میفرماید: "وعادًا وثَمودا واَصحـَبَ الرَّسِّ" (فرقان، 38)(تفسیر نورالثقلین، ابن جمعه الحویزی;، ج 4، ص 19، ح 61، انتشارات اسماعیلیان / تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 15، ص 94، دارالکتب الاسلامیة.) البته از برخی از احادیث استفاده میشود که این عمل ناپسند در قوم لوط نیز بوده است; امام صادقمیفرمایند: "نخستین کسی که این عمل را مرتکب شد، قوم لوط بودند; زیرا مردها به یکدیگر پرداختند و زنان، بی مرد ماندند، در نتیجه آن زنان نیز همانند مردانشان، به یکدیگر روی آوردند"(بحار الانوار، علامه مجلسی;، ج 79، ص 76، ح 3، مؤسسة الوفأ / میزان الحکمه، محمد محمدی ریشهری، ج 5، ص 2418، دارالحدیث.)
اضافه کردن دیدگاه جدید