اگر کسی دورادور و بدون این‌که از نزدیک شخص را ببیند از جنس مخالف خوشش بیاید و یاد او را در ذهن تداعی کند چه حکمی دارد؟

مهر و محبت خوب و پسندیده است و مورد تاکید قرآن‌مجید می‌باشد. قرآن از آن جهت که کتاب هدایت است و همه رفتارها، عملکرد و گفتارها را سمت و سو بخشد، می‌فرماید: باید هم دوستی‌ها و مهر و محبت‌ها برای خدا باشد. انسان به ویژه در سنین جوانی از حرارت و جذابیت خاصی برخوردار است او خیلی زود به رفاقت و دوستی تمایل نشان می‌دهد و خیلی سریع مورد محبت دیگران واقع می‌شود و در این میان‌، کشش دو جنس مخالف نسبت به یکدیگر، ملموس‌تر و جدی‌تر از جاذبه‌های دیگر است‌. در فرهنگ سلیم انسانی اسلامی‌، رابطه بین زن و مرد جز از طریق ازدواج صحیح ونکاح شرعی مجاز نمی‌باشد قرآن می‌فرماید: زنان و دوشیزه‌گان را با اطلاع و اجازه خانواده‌شان برای همسری و ازدواج برگزینید و مهریه‌شان را به طریق نیکو بپردازید، در حالی که آن بانوان عفیف و پاکدامنند و دارای رفیق و دوست (مرد) نیستند ; "مُحْصَنَات‌ٍ غَیْرَ مُسَافِحَات‌ٍ وَلاَ مُتَّخِذَات‌ِ أَخْدَان‌ٍ";(نسأ،25) از نکات بالا معلوم می‌شود که اگر عاشقی از طریق رابطه صحیح "ازدواج‌" باشد، اشکالی ندارد ; ]امّا اگر این محبت قبل از ازدواج به هر نحوی در قلب جوانی آمد حکمش چیست‌[ و از منظر قرآن آیا زیبنده است که دختر یا پسر در لحظه‌های خلوت خویش‌، حضور خیالی دیگری را طلب کند و چهره و اندام وی را به خاطر آورد؟ پیش از پاسخ به این پرسش‌ها، به روشن ساختن چگونگی راهیابی این تخیلات به درون خانه دلمان‌، خالی از لطف نیست ; عمده این تخیلات از آن‌جا نشأت می‌گیرد که صاحب خانه با نگاه و نظر و تجدیدنظر (نگاه اول‌، دوم‌، سوم و...) این تصاویر را با اختیار خود، اجازه می‌دهد پا در خانه دل گذارند. از همین جاست که شیطان با تیرهای زهرآگین نگاه‌های آلوده‌، در کمین نشسته‌، بذر گناه و شهوت را در دل‌های هرزه کاشته‌، عزم و اراده را در هم شکسته و پرچم فتح و ظفر را بر می‌افرازد. در اینجا، تکلیف قرآنی‌، فروبستن دیده و نظر از نگاه به نامحرم است ; (نور،21 و 22) امّا پس از آن‌که هوس از مسیر شوره‌زار نگاه یا طریق دیگری عبور و در مزرعه دل سبز شد، آیا یاد کردن در این صورت از جنس مخالف بدون هیچ‌گونه نگاه و لبخند و صحبتی گناه است یا خیر؟ برخی از مفسران در ذیل آیه 235 سوره بقره ; "بر شما گناهی نیست که به کنایه از آن زنان ]که همسران خود را از دست داده‌اند[ خواستگاری کنید یا در دل پوشیده دارید، خدا می‌داند که شما آنان را به یاد می‌آورید، ولی با آنان قول و قرار پنهانی مگذارید..." می‌فرمایند: یادآوری جایز است‌،( تفسیر المیزان‌، علامه طباطبایی‌، ج 2، ص 248، موسسه الاعلمی للمطبوعات‌. ) امّا دو نکته را هرگز نباید از نظر دور داشت‌: 1. این جواز یاد کردن به قرینه آغاز و پایان آیه‌، تنها در جایی است که این یاد کرده به ازدواج با آنان و تشکیل نظام خانواده منتهی شود. 2. هرچند مجرد یاد کردن ـ بدون تخیلات شهوت‌انگیز که شکی در حرمتش نیست ـ از زنان و یا دختران و یا پسران و به خاطر آوردن آنان حرمت ندارد، امّا تاثیرات وضعی و طبیعی ناشی از یاد کردن زنان و مردان نامحرم‌، بر هیچ مومن منصفی پوشیده نیست ; چرا که سرا پرده دلی که پیوسته در فکر و اندیشه گناه است جداره‌های دل را چنان تیره و تار و دلگیر می‌سازد که در چنان مرتعی جز بذر گناه بارور نمی‌گردد.( ر.ک‌: مجله بشارت‌، ش 10، ص 9. )