پدری فرزند خویش را به زور از مادرش جدا می‌کند، چون می‌خواهد زنش را طلاق دهد، آیا چنین کاری صحیح است‌؟ آیا قرآن در این مورد سخنی گفته است‌؟

یکی از حقوق والدین‌، "حق حضانت‌" است‌; یعنی حق نگه‌داری و تربیت فرزند. از نظر فقه و حقوق اسلامی و قانون حق حضانت کودک‌، خواه پسر یا دختر تا دو سال بر عهدة مادر است‌. پس از آن‌، اگر کودک پسر بود، حق حضانت بر عهدة پدر است و اگر کودک دختر بود تا هفت سالگی حق حضانت بر عهدة مادر است و از آن به بعد بر عهدة پدر خواهد بود. با طلاق و جدایی زن وشوهر، این حق ساقط نمی‌شود و هم چنان هست‌، مگر این که زن با مرد دیگری ازدواج کند، که در این صورت‌، حق حضانت او از بین می‌رود، برخورداری از حق حضانت شرایطی دارد که در فقه و قانون آمده است‌.(ر.ک‌: تحریرالوسیله‌، امام خمینی‌;، ج 2، ص 279، دفتر انتشارات اسلامی‌.) بنابراین مردی که می‌خواهد زنش را طلاق بدهد، نمی‌تواند فرزند شیرخوارش را از زنش جدا کند، اگر خواست چنین کاری را انجام دهد، زن می‌تواند از طریق قانون و دستگاه قضایی از کار او جلوگیری کند. در قرآن کریم هم به این موضوع اشاره شده است‌، آن جا که می‌فرماید: "وَالْوَ َلِدَ َت‌ُ یُرْضِعْن‌َ أَوْلَـَدَهُن‌َّ حَوْلَیْن‌ِ کَامِلَیْن‌ِ لِمَن‌ْ أَرَادَ أَن یُتِم‌َّ الرَّضَاعَة‌...;(بقره‌،233) و مادران‌، فرزندان خود را دو سال تمام‌، شیر می‌دهند. این برای کسی است که بخواهد دوران شیرخوارگی را تکمیل کند..." از جملة "لِمَن‌ْ أَرَادَ أَن یُتِم‌َّ الرَّضَاعَة‌" استفاده می‌شود که حضانت و شیر دادن حق مادر است چه طلاق گرفته باشد یا نگرفته باشد. اگر خواست می‌تواند کودکش را تا دو سال شیر بدهد و او را در دامن بپرورد و اگر نخواست می‌تواند از این کار خودداری کند، و شوهر نمی‌تواند به زور میان مادر کودک جدایی بیندازد. پس حق حضانت در مدت شیرخوارگی از آن‌ِ مادر است‌، هر چند ولایت کودک بر عهدة پدر است و نیز باید نفقة فرزند واجرت شیر دادن را پرداخت نماید.(ر.ک‌: تفسیر المیزان‌، علامه طباطبایی‌، ج‌2، ص 240، دفتر انتشارات اسلامی‌، قم / تفسیر نمونه‌، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 2، ص 186ـ188، دارالکتب الاسلامیة‌.)