فلسفی

با عرض سلام وخدا قوت
اینکه گفته می شود اشیا بیرونی برای ما معلوم بالعرض است واین حس ما معلوم بالذات ماست. وما اشیاء بیرونی را مستقیم مشاهده نمی کنیم. در اینجاکه نمی تواند اشیاء را به طور مستقیم ببیند وحقایق بیرونی را عیناً درک کنداینگونه برداشت می شود که گویی ساخته خود ماست و آنچه که ما حس می کنیم غیر از آن اشیاء بیرونی است پس به نوعی انسان خود را زندانی می بیند لطفاً مرادر این مورد راهنمایی کنیدو آیا ما اشیا ء بیرونی را به همان گونه که در بیرون هستند درک می کنیم