آیه شریفة قرآن کریم که میفرماید: "ان کیدکُنّ عظیم"; آیا سبب سلب اطمینان و آرامش انسان از زن نمیشود؟ 1. در سوره یوسف، آیة 28 آمده است: "ف
قبل از هر چیز باید دانست که اسلام، اجازة عمو و اقوام پدری را برای ازدواج دختر، شرط نکرده است، بلکه در ازدواج دختر ـ آن هم فقط دختر باکره ـ اجازة پدر و در صورت فوت پدر، اجازة پدر پدر را شرط کرده است، و چنان چه دختر دارای پدر و یا پدر پدر نباشد به اجازه کسی نیاز ندارد.( جامع المسائل، آیت اللّه فاضل لنکرانی، ج 1، ص 407، نشر... ) اما این که اسلام، اجازة پدر را شرط کرده است، به معنای نادیده گرفتن زحمات مادر نیست; اگر چنین باشد که این اجازه در ازای زحمتی باشد که پدر کشیده، پس چرا در ازدواج پسر، اجازة هیچ یک از پدر و مادر را شرط نکرده است، مگر والدین برای پسر زحمت نکشیدهاند؟ آیا این به آن معناست که اسلام، زحمات والدین را نادیده گرفته است; البته خداوند متعال زحمت مادر را در مقابل سختیهای بارداری و زایمان و شیر دادن و نگهداری از بچه، با ریختن گناهان مادر و اعطای بهشت به او، جبران میکند. پیامبر9 میفرماید: "بهشت زیر پای مادران است" و یا میفرماید: "زیر پای مادران، باغی از باغهای بهشت است."( مستدرک الوسائل، میرزای نوری، ج 15، ص 180 ـ 181، نشر آل البیت. ) از این ها گذشته، خداوند حقوق را به تناسب توانایی و رعایت مصالح، میان والدین تقسیم فرموده است; برای مثال ولایت بر صغیر را به پدر و جدّ واگذار فرموده و سرپرستی ]= حضانت[ پسر تا دو سالگی و دختر تا هفت سالگی را به مادر داده، حقّ اطاعت و پرهیز از آزار و اذیت را به هر دو داده است. ـ یعنی فرزند، باید از هر دو اطاعت کند (عنکبوت، 8) و از آزار هر دو بپرهیزد (اسرأ، 23) ـ و البته بر فرزند لازم است که حال مادر را بیشتر رعایت کند.( اجوبة الاستفتائات، سیدعلی خامنهای (دام ظّله)، ج 2، ص 150، نشر دارالنبأ. )
اضافه کردن دیدگاه جدید