برخی افراد برای اثبات حرف خود، به نام خدا و امامان قسم می‌خورند; برای مثال می‌گویند: "به پیر به پیغمبر" در این جا منظور از پیر چه کسی است و آیا

به نظر می‌رسد چنین قسمی‌، از جمله قسم‌هایی است که انسان در جایی به کار می‌برد که قصد قسم خوردن نداشته باشد، و از قبیل کلماتی محسوب می‌شود که انسان به گفتن آن عادت کرده و در تحکیم سخنان و مقاصد خود از آن‌ها استفاده می‌کند، بی آن که قصدش قسم خوردن باشد; چنان که در قرآن از این قسم‌ها چنین یاد شده است‌: "لآ یُؤَاخِذُکُم‌ُ اللَّه‌ُ بِاللَّغْوِ فِی‌َّ أَیْمَـَنِکُم‌;(بقره‌،225) خداوند شما را به خاطر سوگندهایی که بدون توجه یاد می‌کنید، مؤاخذه نخواهد کرد." در هر صورت باید گفت‌: "پیر" به افرادی اطلاق می‌شود که عوام به نوعی او را از نظر علمی‌، عبادی‌، زهد و... صاحب کرامت می‌پنداشتند، مانند پیر پالان دوز در مشهد مقدس‌. منظور از پیر در قسم‌، این گونه پیران هستند و مقصود از پیامبر هم پیغمبر اسلام‌است‌.