قطع ارتباط با مسجد، چه پیامدهایی دارد؟

1. از آن جا که مساجد پایگاه‌های ترویج اسلام است‌، دشمنان اسلام همواره از مسجد می‌ترسند و در صدد نابودی یا بستن درب مساجد هستند; می‌فرماید: "ومَن اَظلَم‌ُ مِمَّن مَنَع‌َ مَسـَجِدَ اللّه‌ِ اَن یُذکَرَ فیهَا اسمُه‌ُ وسَعی‌َ فی خَرابِها... لَهُم فِی الدُّنیا خِزی‌ٌ ولَهُم فِی الأَخِرَة‌ِ عَذاب‌ٌ عَظیم‌; (بقره‌، 114) کیست ستم کارتر از آن کس که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگیری کرد و سعی در ویرانی آنها نمود؟!... بهره آنها در دنیا (فقط) رسوایی است و در آخرت‌، عذاب عظیم (الهی‌)." صرف نظر از شأن نزول آیه و با توجه به مفهوم وسیع آن که محدود به زمان و مکان معینی نیست‌، می‌توان گفت‌: هر کس و یا هر گروهی به نوعی در تخریب مساجد الهی بکوشد و یا مانع از آن شود که نام خدا و عبادت او در آنجا انجام گیرد، مشمول همان رسوایی و عذاب عظیم الهی خواهد شد. توجه به این نکته نیز لازم است که جلوگیری از ذکر پرودگار و کوشش در تخریب مساجد، هر عملی است که نتیجه آن تخریب مساجد و از رونق افتادن آن باشد که قطع ارتباط با مسجد نیز یکی از مصادیق آن اعمال است که باعث غافل شدن از یاد خدا می‌گردد و ثمره‌ای جز سوق افراد به بی‌دینی نخواهد داشت و زیان این عمل از هر کاری بیشتر است و از همین رو خداوند چنان اشخاصی را ظالم‌ترین فرد می‌شمرد.(تفسیر نمونه‌، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران‌،ج 1، ص 418، دارالکتب الاسلامیة‌.) 2. از آن جا که مساجد، محل‌ّ ذکر خداست (حج‌، 40)، قطع ارتباط با آن‌، به نوعی اعراض از ذکر خداست که خداوند نسبت به پیامد آن می‌فرماید: "ومَن اَعرَض‌َ عَن ذِکری فَاِن‌َّ لَه‌ُ مَعیشَة‌ً ضَنکـًا ونَحشُرُه‌ُ یَوم‌َ القِیـَمَة‌ِ اَعمی‌َ; (طه‌، 124) و هر کس از یاد من روی گردان شود، زندگی (سخت و) تنگی خواهد داشت و روز قیامت او را نابینا محشور می‌کنیم‌." 3. در روایات ائمه‌: نیز از قطع ارتباط با مساجد، به خصوص همسایگان آن‌، به شدّت مذّمت شده‌; امام صادق‌دراین باره می‌فرمایند: "مسجدها از حاضر نشدن همسایگان در خود به درگاه خدای تعالی شکایت کردند، خداوند عزوجل‌ّ به آن‌ها وحی فرمود: به عزّت و جلالم سوگند که حتی یک نماز از آنان نپذیرم و عدالتی از آنان در میان مردم آشکار نکنم و رحمت من به آنان نرسد و همسایه من در بهشت نشوند."(بحار الانوار، علامه مجلسی‌;، ج 83، ص 348، ح 1، مؤسسة الوفأ.) و در روایتی دیگر حضرتش یکی از سه چیزی را که در نزد خداوند شکایت می‌کند مسجدی خرابی بر شمردند که اهالی آن در آن‌جا نماز نخوانند."(رجوع کنید: میزان الحکمه‌، محمد محمدی ری‌شهری‌، ترجمه حمیدرضا شیخی‌، ج 5، ص 2395، ح 8307، دارالحدیث / چهل حدیث مسجد، سیدحسین زینالی‌، سازمان تبلیغات اسلامی‌.) 4. کناره‌گیری از مسجد، در واقع جدا شدن از مؤمنین را به دنبال دارد و به همین جهت‌، در صدر اسلام‌، عدم حضور در مساجد و جماعات‌، مجازات‌هایی را در پی داشت که در تاریخ بیان شده است مثلاً در حدیثی چنین می‌خوانیم‌: "به امیرالمؤمنین‌خبر رسید که گروهی برای نماز در مسجد حاضر نمی‌شوند; حضرت خطبه‌ای خوانده و چنین فرمودند: به درستی که گروهی برای نماز در مساجد ما حاضر نمی‌شوند، پس با ما نه غذا بخورند و نه آب بیاشامند، نه مشورت کنند و نه از ما (زن‌) بگیرند و از غنایم ما چیزی نگیرند تا این که در نماز جماعت با ما حاضر شوند." و در روایتی رسول اکرم‌کسانی که صدای اذان مسجد را بشنوند ولی در مسجد جهت نماز حاضر نشوند، آنان را به عنوان یهودی امت خویش نام نهاده و دستور دادند که بر این افراد سلام نکنید.(امالی شیخ طوسی‌، ص 696، ح 1487، انتشارات دارالثقافة / به نقل از گفتار علوی‌، محمد باقر یزدانی‌، ص 88، انتشارات آوای نور.)