با توجه به گسترة تهاجم فرهنگی; به گفته مقام معظم رهبری، شبیخون فرهنگی، در حوزة مقدّس علمیة قم، برای مقابله با آن، چه راههای عملی در
1. بی تردید، رسالت حوزة مقدس علمیّه، شناخت دین، با توجه به منابع دست اوّل آن، یعنی وحی و سنّت پیامبر6 و امامان: از یک سو و تزکیه پالایش درون از رذایل اخلاقی و آراسته شدن به زیور گران قدر تقویَ و معنویت در منش و روش، از سوی دیگر است. زمینة حرکت در بستر این دو عنصر بنیادین و ضروری، برای هر عضو حوزة علمیه، الهامگیری از سفارش قرآن کریم است که فرمود: "وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَـَبَ وَالْحِکْمَة;(آلعمران،164) تزکیه، همان پالایش درون و تعلیم نیز بازسازی و جهتدهی اندیشه از بیرون است که به یقین برای آن پردازش درونی، امری ضروری و اساسی و بلکه زمینهساز آن است. 2. این دو گوهر گران مایه که هویّت حوزه را رقم میزند، تربیت یافتگانی را به جامعه تحویل میدهد و گنجینههایی را در دامن خود میپروراند که مقتدای مردم، در گرایش به معنویّت وایمان قرار میگیرند. 3. شبکة مقدّس مساجد، از مهمترین راهبردهای این تلاش، برای محقق ساختن آن حرکت، به منظور بسط و گسترش معنویت در مردم است، عنصر اصلی رونق یافتن مساجد، و به اصطلاح کاتالیزور فعّال شدن آنها، روحانی است. به دیگر سخن گفته میشود که نمک دین، مسجد است و نمک مسجد هم روحانی است ـ قرآن کریم دربارة جایگاه و اهمیّت مساجد میفرماید: "...وَ مَسَـَجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیرًا;(حج،40) روحانی هم چون چراغی تابناک در مسجد میدرخشد و فضای آن در پرتو نورانیّت او جان میگیرد و زنده میشود. قرآن کریم در آیهای که چندان بی ارتباط با وظیفه روحانی نیست، میفرماید: "فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن کُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَـآغفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُواْ فِی الدِّینِ وَ لِیُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوَّاْ إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ ;(توبه،122) چرا از هر گروهی از مؤمنین، طایفهای کوچ نمیکنند تا در دین (و معارف و احکام اسلام) آگاهی یابند و به هنگام بازگشت به سوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟ شاید (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند و خودداری کنند." این که روحانی با چه معیاری، به مسجدی دعوت شود، برای جذابیت برنامههای مسجد وسوق گسترده مردم به این مرکز مهم دینی چه تدابیری باید اندیشه شود، و... از مسائلی است که اعضای هیئت امنأ در آن بسیار مؤثرند. اعضای فوق نیز، عموماً از سوی مردم برگزیده میشوند. 5. در حوزه شبکه مساجد، آن چه که به روحانی به عنوان وظیفه طلبگی مربوط میشود; حرکتی مخلصانه و صادقانه به منظور فعّال کردن و رونق بخشیدن آنها است. بخشی دیگر از مسائل به مردم مربوط میشود که چه مسئولینی را به عنوان هیئت امنأ برگزینند تا آنها راه را برای ورود روحانی شایسته هموار سازند. 6. در زنجیرة کار دینی و معنوی روحانی با مردم، سازمانهای متعددی از قبیل سازمان تبلیغات اسلامی، ادارة امور مساجد، و... وجود دارند که عملکرد منطقی آنها در سامان بخشی به امر مقدّس تبلیغ دینی مؤثّر است. حتی اگر این مجموعهها، درست عمل نکنند، شبکة مساجد با تکیه بر مردم به گونة خودجوش میتوانند امور مسجد را به پیش ببرند و ضرورتاً در این راستا، ملزم به استفاده از سازمانهای مذکور نیستند. 7. خلاصه آن که، از دیدگاه این نوشتار، مهمترین حلقه ارتباط معنوی روحانی با مردم، مساجد میباشند. سازماندهی امر مساجد همانگونه که بیان شده برآیندی از دو عنصر روحانی و مردم است. 8. افزون به شبکة مقدس مساجد، امروز به لطف الهی، روحانیّت در حوزة مقابله با شبیخون فرهنگی، با قلم و بیان خود، در عرصههای مختلف، از جمله روزنامهها، مجلات، شبکه اینترنت و... فعّال است. آن چه ضروری مینماید، توجه به روی آوردن مردم در یادگیری وظایف دینی خود، به این صنف و گروه است. استفتا از مراجع تقلید، و پرسیدن تکالیف دینی از روحانی محل و در یک کلام، انطباق وظایف دینی خود با مراجع تقلید که روحانی حلقة واسطة میان آن مقام والا با مردم است; از جمله راه کارهای هم کاری مردم و روحانی، در مقابله با پدیدة شوم تهاجم و شبیخون فرهنگی است.
اضافه کردن دیدگاه جدید