لطفاً بفرمایید آیا امر به معروف و نهی از منکر برای افرادی که به وضو، نماز و... اهمیت نمیدهند و در خیابانها با ظاهری ناهنجار ظاهر میشوند وا
امر به معروف و نهی از منکر با فراهم بودن شرایط آن، در هر کجا و برای هر کسی واجب است: "وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَأُوْلَغکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ;(آل عمران،104) و باید از میان شما، گروهی باشند که مردم را به سوی خیر دعوت و امر به معروف و نهی از منکر کنند..." مراجع تقلید معمولاً چهار شرط برای وجوب امر به معروف و نهی از منکر ذکر میکنند: 1. شناخت معروف و منکر از کسی که امر به معروف و نهی از منکر میکند; 2. احتمال تأثیر; 3. عدم مفسدة جانی، عرضی و مالی برای آمر و دیگر مؤمنان; 4. تصمیم گناهکار بر اصرار بر گناه. در صورت تحقق شرایط فوق، ما موظفیم به این واجب اقدام کنیم. امر به معروف از آسانترین مرحله شروع شده و چنانچه لازم باشد تا سختترین مرحلة مجاز ادامه مییابد. وظیفه افرادی عادی ـ غیر از دستگاههای مسئول در مرحله اول انزجار قلبی از منکر است و پس از آن، امر و نهی زبانی با ملاطفت و نرمی و در برخی موارد با درشتی است. در این مرحله لازم است از راه خیرخواهی و جدال احسن وارد شویم تا مخاطب ما را دشمن خود فرض نکند; بلکه خیرخواه خود بداند، "پیغامها و رسالتهای پروردگارم را به شما ابلاغ میکنم و همانا برای شما خیرخواهی امینم". (اعراف، 68) در این باره مطالعه کتاب امر به معروف و نهی از منکر، آقای قرائتی مفید است.(ر.ک: امر به معروف و نهی از منکر، محسن قرائتی.)
اضافه کردن دیدگاه جدید