دیدگاه قرآن دربارة رسیدگی به مستضعفین چیست؟
1. با توجه به تقابل مستضعف و مستکبر، میتوان به این نتیجه رسید که قانون شکنیها و سرکشیهای مستکبر است که با نافرمانی از قانون و شرع و تجاوز به حدود الهی و با کسب امتیازات نامشروع، حقوق مستضعف را غصب میکند. قرآن کریم در این باره میفرماید: "إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلاَ فِی الاْ ?َرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَهَا شِیَعًا یَسْتَضْعِفُ طَـآغفَةً مِّنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْنَآءَهُمْ وَ یَسْتَحْیِی نِسَآءَهُمْ إِنَّهُو کَانَ مِنَ الْمُفْسِدِین;(قصص،4)، فرعون در آن سرزمین برتری طلبید و اهل آن را گروه گروه گردانید; گروهی را زبون و پست میشمرد، پسرانشان را سر میبرید و زنانشان را زنده بر جای میگذاشت; به راستی وی از تبهکاران بود." 2. مستضعف در قرآن کریم، به دو مفهوم استضعاف فکری و اجتماعی به کار رفته که به هم پیوستهاند. آیات 97 و 98 سورة نسأ، به استضعاف فکری و هم چنین آیة 75 همین سوره، به استضعاف اجتماعی اشاره دارند. 3. راهکار کلّی مقابله با پدیدة استضعاف عبارت اند از: الف ـ بالا بردن سطح آگاهیهای مستضعفین، ترسیم وظایف آنان، در باز پسگیری حقوق از دست رفته خود، استوار ساختن حاکمیت مبتنی بر عدالت، تعدیل ثروت و توزیع عادلانه ثروتهای جامعه و... است. سفارش جدّی قرآن بر انفاق به محرومین(ذاریات،19.) و پرداخت مالیاتهای واجب اسلامی، مانند خمس و زکات از این قبیل است. ب ـ چنان چه راهکارهای فوق نتوانست جلوی تبهکاری مستکبران را بگیرد، قرآن کریم میفرماید که باید با آنان به جهاد و پیکار برخاست که آیة 75 سورة نسأ، بدین مطلب اشاره دارد.
اضافه کردن دیدگاه جدید