آیه‌ای که به معنای عبارت "هیهات منا الذله‌" باشد را توضیح دهید.

پرسش‌گر محترم‌! جمله مورد اشاره شما کلام حضرت امام حسین‌است و آیه قرآن نیست‌. حضرت امام حسین‌در مقابل زورگویی و ظلم و ستم معاویه و یزید فرمود: "هیهات منا الذلة‌; ذلت و خواری به مراتب از ما (اهل بیت‌: دور است‌." کلام زیبا و منطق روشن آن حضرت ریشه در آیات قرآن کریم دارد. خداوند متعال در قرآن کریم تأکید کرده که انسان نباید هرگز ذلت را بپذیرد، بلکه باید در مقابل ظلم و ستم قیام کند.; چنان که می‌فرماید: "لَقَد اَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّنـَت‌ِ واَنزَلنا مَعَهُم‌ُ الکِتـَب‌َ والمیزان‌َ لِیَقوم‌َ النّاس‌ُ بِالقِسطِ واَنزَلنَا الحَدیدَ فیه‌ِ بَأس‌ٌ شَدیدٌ ومَنـَفِع‌ُ لِلنّاس‌ِ ولِیَعلَم‌َ اللّه‌ُ مَن یَنصُرُه‌ُ ورُسُلَه‌ُ بِالغَیب‌ِ اِن‌َّ اللّه‌َ قَوی‌ُّ عَزیز; (حدید،25) ما رسولان خود را با دلائل روشن فرستادیم‌، و با آن‌هاکتاب ]آسمانی‌[ و میزان ]شناسایی حق و قوانین عادلانه‌[ نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند و آهن را نازل کردیم که در آن قوت شدیدی است‌، منافعی برای مردم‌، تا خداوند بداند چه کسی او و رسولانش را یاری می‌کنند، بی‌آن که او را ببینند، خداوند قوی و شکست‌ناپذیر است‌." از آیه مذکور بر می‌آید که خداوند متعال پذیرش ظلم از ناحیه انسان را سرزنش کرده و تأکید می‌کند که انسان در برابر بی‌عدالتی و ظلم نباید ساکت شود، بلکه قرآن کریم در جایی دیگر عزت را تنها از آن خدا و رسول و مؤمنان می‌داند و می‌فرماید: "...ولِلّه‌ِ العِزَّة‌ُ ولِرَسولِه‌ِ ولِلمُؤمِنین‌َ ولـَکِن‌َّ المُنـَفِقین‌َ لا یَعلَمون‌; (منافقون‌،8)... و عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است‌; ولی منافقان نمی‌دانند." در روایات اسلامی نیز تأکید شد که مؤمن حق ندارد ذلت را بپذیرد، چنان که پیامبر گرامی‌می‌فرماید: "هیچ مؤمنی حق ندارد نفس خود را ذلیل و خوار بشمارد."( وسائل الشیعه‌، شیخ حر عاملی‌، ج 16، ص 158، مؤسسه آل البیت‌. ) حضرت علی‌به امام حسین‌وصیت فرمود: "نفست را از هر زبونی و پستی دور بدار هر چند تو را به نعمت‌های بی‌شمار رساند; زیرا هرگز برابر آن چه از نفس خویش صرف می‌کنی به عوض نخواهی یافت و بنده دیگری مباش که خداوند تو را آزاد گردانیده است‌."( شرح نهج البلاغه‌، ابن ابی الحدید، ج 16، ص 93، انتشارات کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی‌; ) بنابراین‌، امام حسین‌که پرورش یافته و از خاندان عصمت و طهارت است‌، در مقابل ظلم و ستم‌های دشمنان اسلام و پیامبر گرامی‌از خود ذلت نشان نداد.( ر.ک‌: نمونه‌، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 3، ص 434; ج 18، ص 187 ـ 198، دارالکتب الاسلامیة‌. )