آیا این سخن صحیح است که نعوذبالله حضرت علی‌در منزل عبدالرحمن بن عوف شراب می‌خورند; سپس به نماز می‌ایستند، آن گاه سورة حمد را اشتباه می‌خوا

حکم حرمت شرب خمر در سه مرحله‌، به تدریج تشریع گردید و چهار آیه ذکر شده است‌. 1. "یَسْ ?‹َلُونَکَ عَن‌ِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ قُل‌ْ فِیهِمَآ إِثْم‌ٌ کَبِیرٌ وَمَنَـَفِع‌ُ لِلنَّاس‌ِ وَإِثْمُهُمَآ أَکْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا...;(بقره‌،219) دربارة شراب و قمار، از تو می‌پرسند، بگو: در آن دو گناهی بزرگ و سودهایی برای مردم است‌، ولی گناهشان از سودشان بزرگ‌تر است‌..." پس از نزول این آیه‌، برخی از مسلمانان شراب می‌نوشیدند و برخی ترک می‌کردند، تا این که مردی شراب نوشید و شروع به نماز کرد و نماز را اشتباه خواند، آن گاه آیة دوم نازل شد. 2. "یَـََّأَیُّهَا الَّذِین‌َ ءَامَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلَوَة‌َ وَأَنتُم‌ْ سُکَـَرَی‌َ...;(نسأ،43) ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حال مستی به نماز نزدیک نشوید تا زمانی که بدانید چه می‌گویید..." پس از نزول این آیه هم برخی از مسلمانان شراب می‌نوشیدند و برخی ترک می‌کردند، تا این که عمر بن خطاب‌، خلیفه دوم‌، شراب نوشید و در حال مستی‌، استخوان شتری را بر سر عبدالرحمن بن عوف زد و سر او را شکست و شروع کرد به نوحه‌خوانی بر کشته‌های جنگ بدر. پس از این رخداد، آیة سوم و چهارم نازل شد. 3. "یَـََّأَیُّهَا الَّذِین‌َ ءَامَنُوَّاْ إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالاْ ?َنصَاب‌ُ وَالاْ ?َزْلَـَم‌ُ رِجْس‌ٌ مِّن‌ْ عَمَل‌ِ الشَّیْطَـَن‌ِ فَاجْتَنِبُوه‌ُ لَعَلَّکُم‌ْ تُفْلِحُون # إِنَّمَا یُرِیدُ الشَّیْطَـَن‌ُ أَن یُوقِع‌َ بَیْنَکُم‌ُ الْعَدَ َوَة‌َ وَالْبَغْضَآءَ فِی الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ وَیَصُدَّکُم‌ْ عَن ذِکْرِ اللَّه‌ِ وَعَن‌ِ الصَّلَوَة‌ِ فَهَل‌ْ أَنتُم مُّنتَهُون‌َ ;(مائده‌،90ـ91) ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شراب و قمار و بت‌ها و تیره‌ها قرعه پلیدند و از عمل شیطانند، پس از آن‌ها روی گردانید، باشد که رستگار شوید. همانا شیطان می‌خواهد با شراب و قمار، میان شما دشمنی و کینه ایجاد کند، و شما را از یاد خدا و از نماز باز دارد. پس آیا شما دست برمی‌دارید؟" در این هنگام عمر گفت‌: دست کشیدیم‌، دست کشیدیم‌. این موضوع را زمخشری ـ که از دانشمندان اهل سنت است ـ در کتاب "ربیع الابرار" نوشته است‌.(ر.ک‌: النص و الاجتهاد، سید عبدالحسین شرف الدین‌، ص 311ـ314، ابومجتبی / الغدیر، علامه امینی‌، ج 6، ص 251; ج 7، ص 97 و ج 8، ص‌، 96، دارالکتب العربی‌، بیروت‌.) این داستان در کتاب‌های روایی‌، تاریخی و تفسیری به صورت‌های مختلف نقل شده است‌، که همة نقل‌ها در این نقطه مشترکند که پس ازمرحله اوّل و دوم تشریع حکم حرمت خمر، برخی از مسلمانان‌، شرب خمر نمودند و کار حرام انجام دادند. بنابراین‌، هیچ‌گاه نمی‌تواند شخصی که شراب نوشیده باشد، حضرت امیر المؤمنین علی‌باشد; زیرا چنین خبری با آیات قرآن کریم ناسازگار است‌. بنابر آیة تطهیر آیه 33 سورة احزاب ـ حضرت علی‌که یکی از مصادیق اهل‌بیت است‌، معصوم می‌باشد و بنابر آیه مباهله ـ آیه 61 سورة آل‌عمران ـ حضرت علی‌نفس و جان پیامبر6 است و آیات فراوان دیگری که در مورد مقام و منزلت آن حضرت نازل شده است‌. اتهام شراب خمر، نسبت به چنین شخصیتی‌، ساختة دشمنان آن حضرت است‌. در زمان معاویه روایات ساختگی بر ضد حضرت علی‌بسیار بود و معاویه برای ساختن چنین روایاتی پول فراوان می‌داد.