چرا حضرت علیاز خدا درخواست مال و ثروت نمیکرد و زندگی فقیرانهای داشت، با این که میتوانست چنین درخواستی از خدا بکند؟ و چرا سفره غذای حض
پرسشگر محترم، در دین اسلام، صِرف داشتن مال و ثروت، مایة ارزش و برتری نیست تا حضرت علیچنین درخواست یا آرزوی داشته باشند. آنچه مهم است این است که انسان بتواند از هر آنچه دارد صحیح استفاده کرده و آنرا در راهی که مورد پسند خداست خرج کند. علت دیگر این مطلب، همدردی و همنوایی حضرت علیبا فقرأ بوده است تا مایه آرامش خاطر آنان بشود ایشان میفرمایند: خداوند بر حاکمان و دولتمردان لازم کرده است که سطح زندگیشان در حد مردم مستضعف جامعه باشد تا بی چیزی فقرا موجب بی طاقتی و صدمة روانی به آنان نشود.(خطبه 209 نهج البلاغه صبحی صالح یا خطبه 200 طبق نسخه فیض الاسلام.) توجه به این نکته لازم است که زندگی فقیرانه حضرت علیبه علت درآمد کم ایشان نبود، بلکه ایشان با کار و کوششی که قبل از رسیدن به حکومت انجام داده بود و نخلستانهایی که آباد کرده بود درآمد زیادی میتوانست داشته باشد اما بیشتر آن را در راه خدا انفاق کرده بود. زیرا انجام دادن فرمانهای خدا ـ از جمله انفاق ـ نوعی تجارت باخداست که انسان میتواند در آن بهشتِ نعمتهای الهی و رضایت خدا را سود ببرد و حضرت علینیز همین هدف را داشت. ما انسانهای معمولی نیز اگر آگاهی از سودآوری یک تجارت، یا آگاهی از خشنودی عزیزمان از انجام کاری را داشته باشیم آن تجارت یا کار را انجام میدهیم، مثلاً خداوند در آیه 261 بقره میفرماید آنچه که انفاق میکنید مانند دانهای است که رشد میکند و هفتصد برابر میشود و آنگاه به شما داده میشود، اگر به این کلام خدا بگونهای باور کنیم که گویی آن را با چشمان خودمان دیدهایم، در این صورت ما نیز راحت میتوانیم انفاق کنیم و مقدار کمی مثل حضرت علیبشویم.
اضافه کردن دیدگاه جدید