آیا سحر و جادو و بخت بستن دختر صحیح است؟
از نظر قرآن، سحر به دو بخش تقسیم میشود: 1. گاهی مقصود از آن، فریفتن و تردستی و شعبده و چشمبندی است و حقیقتی ندارد; (طه، 66; اعراف، 116) 2. از بعضی آیات قرآن استفاده میشود که برخی از انواع سحر، به راستی اثر میگذارد: "فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ; (بقره، 102) آنها سحرهایی را فرا میگرفتند که میان مرد و همسرش جدایی میافکند." و همانگونه که در ادامة آیه آمده: "وَ مَا هُم بِضَآرِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلآ بِإِذْنِ اللَّهِ; (بقره، 102) و هیچگاه بدون فرمان خدا نمیتوانند به کسی ضرر بزنند."، همة قدرتها از قدرت پروردگار سرچشمه میگیرد و این خواصّ و آثاری است که خداوند در بعضی چیزها قرار داده; بعضی از آن به خوبی و بعضی به بدی استفاده میکنند. و این آزادی و اختیار، وسیلهای برای آزمودن و تکامل انسانهاست.(تفسیر نمونه، آیتالله مکارم شیرازی و دیگران، ج 1، ص 377 ـ 378، دارالکتب الاسلامیه.) شایان ذکر است که سحر و جادو حرام و خلاف شرع است. حضرت علیمیفرمایند: "کسی که سحر بیاموزد، کم یا زیاد، کافر شده است و رابطه او به کلّی با خدا قطع میشود."(وسائلالشیعه، شیخ حرّ عاملی، ج 17، ص 147، مؤسسة آلالبیت.) باید توجّه داشت که افراد، به علتهای متفاوت دچار چنین بیماری میشوند و نسبت دادن چیزی به دیگران، بدون دلیل قطعی، تهمت و از گناهان کبیره است. از نظر فقهای اسلام، یاد گرفتن و انجام دادن اعمال سحر و جادوگری حرام است; ولی یاد گرفتن آن به منظور ابطال سحر ساحران اشکالی ندارد. پس فرد سحر شده میتواند با مراجعه به علما راه بطلان آن را فراگیرد تا گره سحر ساحران را باز نماید. البته ذکر این نکته نیز ضروری است که به "دعا کردن"، "سحر" گفته نمیشود.(ر.ک: تفسیر المیزان، علامه طباطبایی;، ج 20، ص 899، بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی / تفسیرنمونه، ج 1، ص 376 ـ 382.) مرحوم شیخ عباس قمی (ره) در کتاب "با قیامت صالحات" (حاشیه کتاب مفاتیح الجنان) میگوید: جهت باز کردن بسته شده اول سورة انا فتحنا تا مستقیماً بنویسید (فتح،1ـ2)، و سورة "اذ جأ نصر اللّه" و این آیات را "وَمِنْ اَّیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لاَ َّیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ" (روم،21) ; "ادْخُلُوا عَلَیْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّکُمْ غَالِبُونَ" (مائده،23) ; "فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمأِ بِمَأٍ مُنْهَمِرٍ وَفَجَّرْنَا الْ ئ'َرْضَ عُیُوناً فَالْتَقَی الْمَأُ عَلَیَ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ" (قمر،11ـ12) ; "رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِن لِسَانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی" (طه،25ـ28) ; "وَتَرَکْنَا بَعْضَهُمْ یَوْمَئِذٍ یَمُوجُ فِی بَعْضٍ وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعَاً" (کهف،99) ; "لَقَدْ جَأَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَاعَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَحِیمٌ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللّهُ لاَإِلَهَ إِلآ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ" (توبه، 128 و 129) ; پس این نوشته را همراه او نموده و بر او آویزان کنند.(ر.ک کلیات مفاتیح الجنان، مرحوم حاج شیخ عباس قمی، ص 489،492، مطبوعات دینی قم.) قرآن کریم مایه هدایت و رحمت است. (لقمان، 1 و 2) و این کتاب شریف و کلام لطیف، عربی و راهنمای انسان در رسیدن به کمال نهایی و نزدیک شدن به خداست و بشر را به سوی خیر و سعادت سوق میدهد و هدف اصلی و مهمترین فایده آن، انسانسازی و تربیت بشر است و فواید و آثار دیگر، اهداف فرعی به حساب میآیند.(جهت اطلاع بیشتر ر.ک: تفسیر نمونه، آیتالله مکارم شیرازی و دیگران، ج 8، ص 317 و 318; ج 21، ص 256، دارالکتب الاسلامیة.) در برخی روایات ـ گرچه اعتبار این گونه روایات به خوبی روشن نیست و خدشه وارد شده است ـ مطالبی دربارة خواص قرائت آمده است و فواید متعددی برای تلاوت آن ذکر شده است; رخدادها و حوادث عالم، گاه از اسباب طبیعی و گاه از اسباب غیر طبیعی است; یعنی گاهی علتهای متافیزیک و ماورای مادّه دارند. این علتهای غیر مادّی در بسیاری موارد از حیطة درک و فهم بشر معمولی بیرون است و تنها کسانی مانند پیشوایان معصوم،قدرت درک آنها را دارند; زیرا از حقایق اسباب و رابطهها آگاهند. آیههای قرآن نیز ممکن است چنین رابطهای با حوادث و رخدادهای جهان مادّی داشته باشند، و دستورها و راهنماییهای اهلبیت: در راستای توجه دادن مردم به این واقعیتهای پس پرده و ماورایی است.
اضافه کردن دیدگاه جدید