آیا تیپزدن و آرایش کردن گناه است؟
خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد; به همین جهت در قرآن کریم میفرماید: "یَـَبَنِیَّءَادَمَ خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ...; (اعراف، 31 ـ 32) ای فرزندان آدم، زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود بردارید و ]از نعمتهای الهی[ بخورید و بیاشامید; ولی اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمیدارد; بگو: چه کسی زینتهای الهی را که برای بندگان خود آفریده و روزیهای پاکیزه را حرام کرده است؟! بگو: اینها در زندگی دنیا برای کسانی است که ایمان آوردهاند; ]اگر چه دیگران نیز با آنها مشارکت دارند; ولی[ در قیامت، خالص ]برای مؤمنان[ خواهد بود...". روش اسلام در مورد استفاده از زینت و آرایش، موزون و معتدل است; نه جمودوار تمایلات زیبا پسندی روح انسان را در هم میکوبد و نه بر اعمال مسرفان و تجملپرستان صحه میگذارد; به همین جهت، قرآن کریم در آیات 31 تا 33 سورة اعراف هم سفارش به زینت کردن میکند: "خُذُواْ زِینَتَکُمْ # قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِیَّ أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ" و هم بلافاصله از اسراف و زیادهروی "و لاَ تُسْرفُوَّاْ إِنَّهُ لأیُحِبُّ الْمُسْرِفینَ" و همچنین از اعمال زشت "قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَوَ َحِشَ..." و گناه و ستم بر حذر میدارد. در اسلام، استفاده کردن از زیباییهای طبیعت، لباسهای زیبا و متناسب به کار بردن انواع عطرها و امثال آن، نه تنها جایز شمرده شده، بلکه در روایات زیادی به آن سفارش نیز شده است.(ر.ک: وسائلالشیعه، شیخ حر عاملی;، ج 3، ص 340 ـ 419، ابواب احکام الملابس، کتابفروشی اسلامی / تفسیر نمونه، ج 6، ص 147 ـ 155 / حلیةالمتقین، علامه مجلسی، ص 3 ـ 29، کتابفروشی علمی.) چنانکه پیامبراکرممیفرماید: "خداوند دوست دارد هنگامی که بندة مؤمنش میخواهد به دیدار برادرش ]ایمانی یا نسبی[ برود، خود را مهیّا و زیبا سازد"(ر.ک: میزانالحکمه، محمدی ری شهری، ج 1، ص 414 ـ 416، واژه "جمال" و ج 2، ص 1204، واژه "زینت"، دارالحدیث الثقافیة.). اصل آراسته بودن و زینت در اسلام نکوهش نشده بلکه در سورههای (اعراف، 26، 31، 32; نور/ 31، 32 و...) به آن سفارش شده است. همچنین دربارة آرایش کردن برای همسر ـ به شرط آنکه نوع وسایل مورد استفاده ضرر قابل توجّهی نداشته باشد ـ نیز در اسلام به آن تأکید شده و امری پسندیده و لازم شمرده شده است. ولی آرایش کردن بانوان و نشان دادن زینتها به نامحرمان که موجب ضررهای اجتماعی، اخلاقی و... فراوانی در جامعه بوده و سبب اشاعة فحشا میشود در اسلام ممنوع بوده و در آیات قرآن و احادیث اسلامی به شدّت از آن نکوهش شده است. به عنوان نمونه قرآن در سورة (نور، 31) به زنان دستور میدهد که زینت خود را مگر برای محارم خود ظاهر نسازند و در سورة (احزاب، 59) خداوند از زنان مؤمن میخواهد که پوشش خود را بر خود فروگیرند (حجاب خود را کامل کنند) تا شناخته نشوند. خداوند در آیة 19 سورة نور نیز افرادی که مایلند زشتیها در جامعه شایع شده را توبیخ کرده و از عذاب دردناکی که در دنیا و آخرت برای آنها مهیا شده است خبر میدهد. و در حدیث شریف معراج رسول گرامی اسلامبه برخی از این عذابها اشاره شده است. همچنین اسراف و زیادهروی در زینت، و زینت کردنِ مرد به طلا (مثل: آویختن زنجیر طلا به سینه، انگشتر طلا به دست کردن، بستن ساعت مچی طلا به دست و...) و پوشیدن مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه و زینت کردن هر یک از مرد و زن به زینت دیگری، در اسلام حرام شمرده شده است.(ر.ک: توضیحالمسائل، مراجع، بنیهاشمی، ج 1، ص 484 و 489 ـ 490، دفتر انتشارات اسلامی.) البته گرچه توجه به زینت و زیباییِ ظاهر خوب است; امّا اسلام علاوه بر اینکه از اسراف و زیادهروی در زینت و تجملپرستی نهی کرده، به زیبایی باطن بیشتر اهمیت داده است.(ر.ک: میزانالحکمه، ج 2، ص 1205 ـ 1206، واژه "زینت".) برخی از زیباییهای باطنی که امام سجاد7 در دعای مکارمالاخلاق از خداوند درخواست کرده است عبارتند از: گسترش عدل، فرو بردن خشم، خاموش ساختنِ آتش فتنه، به وجود آوردن وحدت، آشتی دادن بین دو نفر، آشکار ساختن معروف و شایسته، پنهان داشتن عیبهای دیگران، خوشرویی، خوشرفتاری، خوش خویی، سبقت گرفتن در فضیلتها، ایثار، احسان، ترک سرزنش مردم، گفتار حق گرچه گران و سنگین باشد و...(ر.ک: میزانالحکمه، همان / مفاتیحالجنان، شیخ عباس قمی، دعای مکارمالاخلاق "اللهم صلّ علی محمّد و آله و حلّنی بحلیة الصالحین، و البسنی زینة المتقین فی بسط العدل و کظم الغیظ...".)
اضافه کردن دیدگاه جدید