هر کسی از خداوند و امامان‌: خود تقاضاهایی دارد و نخستین آرزوی من ظهور امام زمان‌غ است‌، لطفاً آداب درخواست آرزوها را برای من بگویید.

قرآن کریم‌، به طور کلی به دو نوع آرزوی پسندیده و مذموم اشاره کرده است‌. آرزوهای پسندیده‌: امید و آرزوی پسندیده‌، دل بستن به آینده‌ای است که دسترسی به آن معقول است و با تلاش می‌توان به آن رسیده و این یک امر فطری است‌. "فَمَن کَان‌َ یَرْجُوا لِقَآءَ رَبِّه‌ِ فَلْیَعْمَل‌ْ عَمَلاً صَـَـلِحًا وَ لاَ یُشْرِکْ بِعِبَادَة‌ِ رَبِّه‌ِ أَحَدَا;(کهف‌،110) پس آن کس که امید به لقأ پروردگارش دارد، لازم است کار نیکو کند و در پرستش پروردگارش احدی را شریک نکند". در این صورت بدون شک‌، امید و آرزو عامل حرکت چرخ‌های زندگی انسان‌ها است‌، که حتی اگر یک روز از دل‌های مردم جهان برداشته شود، نظام زندگی به هم می‌ریزد، و کمتر کسی دلیلی بر فعالیت و تلاش و جنب و جوش خود پیدا می‌کند. اصولاً، امید و آرزو یکی از دو عامل حرکت مستمر تکاملی است‌. "لَّقَدْ کَان‌َ لَکُم‌ْ فِی رَسُول‌ِ اللَّه‌ِ أُسْوَة‌ٌ حَسَنَة‌ٌ لِّمَن کَان‌َ یَرْجُوا اللَّه‌َ وَ الْیَوْم‌َ الاْ ?َخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّه‌َ کَثِیرًا;(احزاب‌،21) برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آن‌ها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند، و خدا را بسیار یاد می‌کنند". پیامبر اکرم‌می‌فرماید: "الامل رحمة لامتی و لولا الامل ما رضعت والدة ولدها و لا غرس غارس شجرا; امید مایة رحمت امت من است‌، اگر نور امید نبود هیچ مادری فرزند خود را شیر نمی‌داد و هیچ باغبانی نهالی نمی‌کاشت‌".(میزان الحکمه‌، محمدی ری شهری‌، ج‌، ص 140، مکتبة الاعلام الاسلامی‌.) امام علی‌می‌فرماید: "آرزو رفیق و مونس من است‌".(همان‌.) آرزوهای پسندیده شاخص‌هایی دارد. واقعی بودن‌، قابل تحقق بودن‌، عاقلانه و منطقی بودن‌، مشروع بودن‌، در بردارندة سعادت و کمال نهایی انسان بودن و... از جملة آن‌ها است‌. آرزوهای ناپسند: آرزوهای ناپسند به دل‌بستگی‌هایی گفته می‌شود که بیشتر ذهنی‌، غیرمعقول‌، کودکانه و دسترسی به آن‌ها بسیار بعید است‌. آرزو اگر از حد بگذرد و به صورت آرزوی دور و دراز درآید، بدترین و مذموم‌ترین عامل انحراف و بدبختی است‌، و درست همانند آب باران است که مایة حیات است‌; اما این آب اگر از حد گذشت مایة غرق شدن و نابودی خواهد شد. این آرزوی کشنده همان است که قرآن کریم می‌فرماید: "رُّبَمَا یَوَدُّ الَّذِین‌َ کَفَرُوا لَوْ کَانُوا مُسْلِمِین‌َ # ذَرْهُم‌ْ یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا وَیُلْهِهِم‌ُ الاْ ?َمَل‌ُ فَسَوْف‌َ یَعْلَمُون‌َ;(حجر،2ـ3) کافران (هنگامی که آثار شوم اعمال را ببینند) چه بسا آرزو می‌کنند مسلمان بودند! بگذار آن‌ها بخورند و بهره گیرند و آرزوها آنان را غافل می‌سازد، ولی به زودی خواهند فهمید". امام علی‌می‌فرماید: "ای مردم مخوف‌ترین چیزی که بر شما از آن می‌ترسم دو چیز است‌: 1. پیروی از هوا و هوس‌ها; 2. آرزوهای دراز چرا که پیروی از هوس‌ها شما را از حق باز می‌دارد، و آرزوی دراز آخرت را به دست فراموشی می‌سپارد."(همان‌، ص 144.) و در دعای کمیل می‌فرماید: "آرزوی دراز مرا از منافع واقعیم محروم ساخت‌". شاخص‌های آرزوهای ناپسند درست ضد شاخص‌های آرزوهای پسندیده است‌. علاوه این که آرزوهای ناپسند آثاری هم چون غفلت از یاد خدا، بازداشتن از حقایق‌، فراموشی از مرگ و قیامت‌، به بطالت گذراندن عمر، اضطراب و تشویش خاطر و... دارد.(ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 17، ص 242ـ244; همان‌، ج 11، ص 9ـ12، دارالکتب الاسلامیة / اخلاق در قرآن‌، استاد مصباح یزدی‌، ج 1، ص 399ـ412، انتشارات آموزشی و پژوهشی امام خمینی‌;.) بنابراین‌، قرآن کریم و روایات اسلامی برخی آرزوها را مذمت کرده و برخی دیگر را تأیید نموده‌اند، و برای برآورده شدن حاجات و آرزوهای خوب‌، همچون‌، آرزو و امید به ظهور امام زمان‌غ و... آداب و رسومی ذکر شده است که در آیات قرآن کریم و روایات اسلامی از آن‌ها با عنوان آداب دعا و برآورده شدن حاجات نام برده شده است‌. خداوند متعال می‌فرماید: "وَ قَال رَبّکم أدعُونی استَجِب لَکم‌" (غافر، 6) همان طور که می‌دانیم‌، دعا و تضرع‌، بهترین وسیله برای ارتباط با خداوند و خواستن حاجات از اوست و از این آیه استفاده می‌شود که دعا کردن‌، محبوب الهی و خواست خود اوست و از طرفی‌، بعد از دعا، وعده اجابت داده است ولی می‌دانیم که این وعده‌، مشروط است و نه مطلق‌. دعایی به هدف اجابت می‌رسد که شرایط لازم در "دعا" و "دعا کننده‌" و "مطلبی که مورد تقاضا" است در آن جمع باشد; از جمله شرایط و آدابی که در اجابت دعا ذکر شده عبارتند از: 1. توجه کامل در دعا; 2. اصرار در دعا و اطمینان نسبت به برآورده شدن آن‌; 3. نام بردن آنچه از خداوند می‌خواهد; 4. تضرع‌; 5. گریه کردن هرچند کم باشد; 6. ستایش خداوند و صلوات بر پیامبر9 پیش از دعا و... .(ر.ک‌: اصول کافی‌، کلینی‌، ترجمه سیدهاشم رسولی‌، کتاب الدعأ، ج 4، ص 210 ـ 253، نشر فرهنگ اسلامی‌.) از این مطلب روشن می‌شود که شاید شخصی دعا کند یا دعایی که از آن استفاده کرده صحیح‌السند باشد; لیکن چون شرایط استجابت دعا مهیا نبوده‌، دعایش مستجاب نشود. و این بدان جهت است که چه بسا انسان از خداوند چیزی می‌خواهد که قطعاً به ضرر و زیان او است‌; ولی خود نمی‌داند و خداوند عالم و حکیم‌، هرگز به چنین تقاضایی پاسخ مثبت نمی‌دهد. از آن طرف ممکن است انسان چیزی را که به آن نیاز دارد از خدا نخواهد; ولی خداوند به او بدهد. بهترین و مجرب‌ترین دعاها، واسطه قرار دادن امامان معصوم‌: و توسل به آن بزرگواران است‌. بعد از آن دعاهایی که در مفاتیح‌الجنان آمده انشأاللّه مفید خواهد بود. دعاها و نیایش‌های به زبان قرآن زیاد است که نمونه هایی از ابتدای آنها را برایتان می‌نویسیم تا با توجه به آیات داده شده خودتان بقیه ادعیه را در قرآن یافته و بخوانید: "ربّنَا ءاتنا فی الدنیا حسنة و..." (201 بقره‌)، "ربّنا أَفرغ علینا صبراً و..." (250 بقره‌)، "ربّنا لا تزغ قلوبنا بعد إذ هدیتنا..." (8 آل عمران‌)، "ربّنا اغفر لنا ذنوبنا وإسرافنا فی أمرنا..." (147 آل عمران‌)، "ربّنا ظلمنا أنفسنا و إن لم تغفر لنا و..." (23 اعراف‌)، "رَبَّنا اغْفر لی ولو َلدی‌ّ و..." (41 ابراهیم‌)، "ربّنا اغفر لنا ولإخوَننا الذین سبقونا بالایمَن و..." (10 حشر)، "رب‌ّ زدنی علماً" (114 طه‌) و 25 تا 28 طه‌، 97 و 98 مؤمنون‌، 9 و 63 نمل‌، 38 آل عمران‌، 74 فرقان‌،... از آن جمله در آیة 286 بقره می‌خوانیم‌: پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم‌، ما را مؤاخذه مکن‌. پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار مده آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان‌) بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی‌. پروردگارا! آنچه طاقت تحمّل آن را نداریم بر ما مقرّر مدار و آثار گناه را از ما بشوی‌. ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده‌. تو مولا و سرپرست مایی‌. پس ما را بر جمعیّت کافران پیروز گردان‌.(جهت اطلاع بیشتر ر.ک‌: دعاهای قرآن‌، حسین واثقی‌، مرکز انتشارات تبلیغات اسلامی حوزة علمیة قم‌.)