چرا خاندان ما، مکتب شیعه را پذیرفتند؟
شیعه، به معنای پیروان و یاران است; از این رو، به پیروان حضرت علیو دیگر امامان معصوم: شیعه میگویند.( قاموس، قریشی، ج 4، ص 94، دارالکتب الاسلامیة. ) از آن جا که خداوند متعال و قرآن کریم، پیامبر اکرمو حضرت علیو پیروان او را بر حق دانسته است، و هر کس از مولا علیاطاعت کند، به مقصد و سعادت دنیا و آخرت میرسد; به همین خاطر، گذشتگان ما با آگاهی کامل، مکتب شیعه را پذیرفتند. پیامبر اکرممیفرماید: "ان علیاً و شیعته هم الفائزون; حضرت علیو پیروان او همان سعادتمندند."( میزان الحکمه، محمد محمدی ری شهری، ج 6، ص 2925، دارالحدیث. ) و نیز میفرماید: "یا علی! نخستین چهار نفری که وارد بهشت میشوند، من هستم و تو و حسن و حسین: و پشت سر ما ذریّة ما وارد میشوند، و پشت ذرّیة ما دوستداران ما و شیعیان ما از سمت راست و چپ ]وارد میشوند[."(همان. ) اینک برای روشنتر شدن مطلب، به چند نکته دربارة حق بودن شیعه اشاره میکنیم: حقانیت شیعه را با توجه به حقانیت امامان معصوم: در قرآن میتوان اثبات کرد. در قرآن، آیات فراوانی در این مورد وجود دارد; از جمله: 1. آیة "تطهیر": "إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا; (احزاب، 33) خداوند فقط میخواهد پلیدی و گناه را از شما اهلبیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد". علاوه بر مفسران شیعه، برخی از اهلسنت نیز معتقدند: این آیه در عصمت اهلبیت پیامبر9 نازل شده است(المسند، سلیمانبنداود بنالجارود، ج 8، ص 274، حیدرآباد. ) و روشن است که تنها معصوم میتواند پیشوا و امام مردم باشد. 2. آیة "اکمال دین": "الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی; (مائده، 3) امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم". این آیه در غدیرخم، بعد از نصب حضرت علیبه خلافت نازل گردید. آیه شریفه، به روشنی بر نصب خلافت علیاز جانب خداوند دلالت دارد. اکثر مفسران اهلسنت نیز به آن اعتقاد دارند.( الارشاد، جوینی، ص 420، چ مصر. ) 3. آیة "اولیالامر": "أَطِیعُواْ اللَّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الاْ ?َمْرِ مِنکُمْ; (نسأ، 59) اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولواالامر ]= اوصیای پیامبر[ را". برخی اهل سنت در این آیة شریفه نیز مانند شیعه میگویند: مراد از "اولیالامر"، امامان معصومهستند.( تفسیر بحرالمحیط، ابنحیاناندلسی، ج 3، ص 278، السعاده، مصر. ) 4. اعلان رهبری و سرپرستی امامان در قرآن (مائده، 55); رکن دین بودن امامان (شوری، 13); حبلالله (ریسمان خدا) بودن امامان (آلعمران، 103); صراط مستقیم بودن آنها (حمد، 6 ـ 7); معیار حق بودن امامان در قیامت(اعراف،7); با تقواترین (بقره، 2); رستگارترین (بقره، 5); برترین (آلعمران، 198); صابرترین (آلعمران، 200); شایستهترین برای هدایت کردن (اعراف، 181); عادلترین (اعراف، 181); صادقترین (توبه، 119) و... از جمله آیاتی است که در حقانیت امامان معصوم: به نقل از شیعه و سنی در قرآن آمده است.( ر.ک: احقاقالحق، نورالله حسینی، ج 4، ص 150 ـ 165 و 170، کتابفروشی اسلامی / ینابیع الموده، قندوزی حنفی، ج 1، ص 331 ـ 332 و 343، دارالاسوه / درالمنثور، سیوطی، ج 3، ص 290، چ مصر / شواهدالتنزیل، حسکانی نیشابوری، ج 1، ص 66، مؤسسه تبع و نشر / الشیعه فی القرآن، صادق الحسینی الشیرازی، ص 1 ـ 135، مؤسسه الوفأ. )
اضافه کردن دیدگاه جدید