در بهشت چگونه شب و روز وجود ندارد؟
خداوند متعال میفرماید: "تَعْرُجُ الْمَلـَئِکَةُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَ لْفَ سَنَةٍ; (معارج، 4) فرشتگان و روح ]فرشته مخصوص[ به سوی او عروج میکنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است". مراد از این مقدار این است که اگر آن روز ]قیامت[ را با روزهای دنیا و زمان جاری درآن تطبیق شود، معادل پنجاه هزار سال دنیا میشود البته در روز قیامت از گردش خورشید و ماه، سالهایی پدید نمیآید.(ر.ک: المیزان، علامه طباطبایی; ج 20، ص 75، دارالکتب الاسلامیة، تهران.) در روایات اسلامی نیز آمده که در قیامت پنجاه موقف (توقف گاه) وجود دارد و هر موقف به اندازه هزار سال طول میکشد و این گفته با آیه 5، سوره سجده نیز که میفرماید: "... در روزی که مقدار آن هزار سال از سالهایی است که شما میشمرید به سوی او باز میگردد" مطابقت دارد و با توجه به این در آن عالم گردش زمین و خورشید مطرح نیست "روز" به معنای "مدت زمان" است; یعنی مدت زمانی که در هر موقف سپری میشود برابر هزار سال این دنیا میباشد.(ر.ک: نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 17، ص 114; ج 25، ص 17، دارالکتب الاسلامیة / نورالثقلین، الجمعة العروسی الحویزی، ج 5، ص 413، انتشارات اسماعیلیان.) چرا که در آنجا از گردش خورشید و ماه خبری نیست شب و روز پدید آید و تا به واسطة آن سالهای شمسی و قمری بوجود آید. البته احتمالات دیگری را در تفسیر این آیات گفتهاند، که ذکر همه آنها از حوصله این پاسخنامه خارج است.(جهت آگاهی بیشتر ر.ک: تفسیر المیزان، علامه طباطبایی;، ج 16، ص 388; ج 20، ص 126، نشر بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی.)
اضافه کردن دیدگاه جدید