آیا راست است که هرکس به اندازة خردلی حب علی‌در دلش داشته است‌، بهشت می‌رود؟

دربارة آثار حب اهل بیت‌: و به ویژة حضرت علی‌روایات فراوانی در کتب شیعه و سنی نقل شده است‌. بخشی از این روایات آثار محب اهل بیت‌: را رهایی از دوزخ و گرفتاری‌ها پس از مرگ معرفی کرده است‌. در روایت معروفی از پیامبر گرامی اسلام‌می‌خوانیم‌: "لو اجتمع الناس علی حب علی بن ابی‌طالب لما خلق‌الله ـ عزوجل ـ النار"(کشف الیقین‌، علامه حلی‌، حدیث 291.) اگر همه مردم حب علی‌را در دل داشتند، خدای ـ عزوجل ـ هرگز آتش را نمی‌آفرید" نیز از پیامبر گرامی اسلام‌مروی است‌: "]دوست داشتن من‌[ و دوست داشتن خاندان من در هفت جای بس وحشتناک به کار آید: به وقت مردن‌، در قبر، در هنگام رستاخیز در هنگام نوشتن‌، در هنگام حسابرسی اعمال‌، در هنگام میزان و سنجیدن اعمال و در هنگام گذشتن از صراط."(میزان الحکمه‌، محمدی ری‌شهری‌، حدیث 3203.) در بخش دیگری از روایات‌، بهشت را به محبان آن حضرت مژده داده است‌; برای نمونه از پیامبر گرامی اسلام‌روایت است که فرمود: "خدا به هرکس "حب‌" به اهل‌بیت‌: را عنایت فرموده باشد، خیر دنیا و آخرت را به دست آورده است‌; پس هیچ کس شک نکند که او در بهشت خواهد بود. حب اهل‌بیت‌: بیست ویژگی دارد،..."(اهل البیت فی الکتاب والسنة‌، محمدی‌ری شهری‌، حدیث 1061، دارالحدیث‌.) آن چه توجه به آن مهم است‌، این است که در هیچ روایتی ـ تا آن جا که تحقیق شد ـ نیامده که عذاب به کلی از محب اهل‌بیت‌: برداشته می‌شود; بنابراین‌، ممکن است دوستداران آنها بر اثر سوء اعمال‌، در این دنیا، برزخ و یا در مکان‌های دیگر گرفتار مجازات شوند، ولی در نهایت مژدة بهشت و دوری از جهنم و رهایی از آن‌، به آن‌ها داده شده است که البته مراتب ضعف و شدت دوستی نیز در آن دخیل است‌. گذشته از آن‌، در برخی از روایات پیش شرطهایی برای برخورداری از آثار حب‌ّ و دوستی اهل‌بیت‌: بیان شده است‌. امام باقر7 به جابر جعفی فرمود: "ای جابر! سلام مرا به شیعیانم برسان و به آن‌ها بگو که میان ما و خدای ـ عزوجل ـ هیچ خویشاوندی نیست و کسی مقرّب خدا نشود جز با فرمانبرداری از او. ای جابر! هرکس خدا را فرمان برد و ما را دوست بدارد، همو دوست ماست و هرکس خدا را نافرمانی کند، محبّت ماسودش نرساند."(میزان الحکمه‌، حدیث 3211.) امام علی‌فرمود: "من و پیامبر خدا و خاندان و نوادگان من در ]کنار[ حوض کوثر هستیم‌; پس هرکس خواهان ماست باید گفتة ما را بپذیرد و به کردة ما رفتار کند."(همان‌، حدیث 3212.) در روایت دیگر از امام باقر7 می‌خوانیم‌: "به خدا سوگند ما از جانب خدا برائتی نداریم و میان ما و خداوند خویشی نیست و ما را بر خدا حجتی نباشد و جز با طاعت به خدا نزدیک نشویم‌; پس هر یک از شما که فرمانبردار خدا باشد، ولایت ما سودش نرساند و هر کدام شما که خدا را نافرمانی کند، ولایت ما سودش نرساند. وای بر شما، فریب نخورید! وای بر شما، فریب نخورید!"(همان‌، حدیث 3213.)