قرآن کریم دربارة زیات کردن امامان معصوم‌: چه فرموده و چه پاداشی برای زیات کنندگان پیش بینی کرده است‌؟

خداوند متعال می‌فرماید: "...ومَن یُعَظِّم شَعـغ‌رَ اللّه‌ِ فَاِنَّها مِن تَقوَی القُلوب‌; (حج‌،32)... و هر کس شعائر الهی را بزرگ دارد. این کار نشانه تقوای دل‌ها است‌." در قرآن به مکان‌های زیارتی و مقدس به دو گونه اشاره شده 1. به صراحت‌; مثل سرزمین مقدس بیت المقدس (اسرأ،1) سرزمین طوی‌; (طه‌، 12) کعبه و بیت الحرام‌; (مائده ،97) و... . 2. مکان‌هایی که به طور کلی اشاره شده و انسان‌ها را به اهمیت و احترام آن‌ها توجه داده شده است‌; چنان که در آیه مذکور خداوند متعال متذکر شده است‌; شعار جمع شعیره و به معنای علامت و نشانه است و در آیه نشانه‌های وجود خداوند منظور نیست‌; زیرا همه عالم نشانة وجود اویند; بلکه مقصود نشانه‌های دین اوست‌، به همین خاطر برخی از مفسران "شعائر اللّه‌" را به "معالم دین اللّه‌". یعنی نشانه‌های دین خدا تفسیر کرده‌اند و تمام آن چه در برنامه‌های دینی وارد شده و انسان را به یاد خدا و عظمت آیین او می‌اندازد جزء شعائر الهی است و بزرگداشت و زیارت آن‌ها، نشانة تقوای دل‌ها است‌. خداوند متعال در جایی دیگر می‌فرماید: "فی بُیوت‌ٍ اَذِن‌َ اللّه‌ُ اَن تُرفَع‌َ ویُذکَرَ فیهَا اسمُه‌ُ یُسَبِّح‌ُ لَه‌ُ فیها بِالغُدُوِّ والاصال‌;(نور،36) در خانه‌هایی که خدا اجازه داده که ]قدر و منزلت‌[ آن‌ها رفعت یابد و نامش در آن‌هایاد شود، در آن ]خانه‌[ ها هر بامداد و شامگاه او را نیایش می‌کنند." این خانه‌ها و مکان‌ها، همان مراکزی است که به فرمان پروردگار، استحکام یافته و مرکز یاد خدا است و حقایق اسلام و احکام خدا از آن‌ها نشر می‌یابد و در این معنای وسیع و گسترده مساجد، خانه‌های انبیا و اولیا، حرم و قبور مطهر آنان و به طور کلی هر کانونی که به فرمان خدا بر پا شود و نام او در آن برده شود و هر صبح و شام مردم را به یاد خدا بیاورد، چنین مکان‌هایی مرکز مشکات انوار الهی‌، ایمان‌، هدایت و دارای تقدس و احترام است‌. بر اساس این آیه مکان‌هایی که معارف الهی در آن مطرح می‌شود و یا مرقد اشخاص بزرگ همچون پیامبران و امامان‌: و علما، مراجع و دانشمندان الهی می‌باشد، همگی دارای تقدس و احترامند و زیارت آن‌ها دارای اهمیت و ثواب فراوانی است‌. (در روایات اسلامی نیز به زیارت مکان‌های مقدس و اشخاص بزرگوار و مقدس تأکید فراوان شده و ثواب زیادی برای آن ذکر شده است‌; چنان که پیامبر اکرم‌می‌فرماید: "من زارنی فی حیاتی او بعد موتی فقد زار اللّه تعالی‌; هر کس مرا در حال حیات و یا بعد از مرگ زیارت کند، مانند این است که خداوند متعال را زیارت کرده باشد."(بحارالانوار، علامه مجلسی‌;، ج 97، ص 140، دار احیأ التراث‌، بیروت‌) امام صادق‌می‌فرماید: "هیچ نقطه‌ای از جهان نزد خدا، محبوتر از مقام سعی بین صفا و مروه نیست‌."(بحارالانوار، همان‌، ج 96، ص 234.) باز آن حضرت می‌فرماید: "هر کس ]امام‌[ حسین‌را در حالی که آشنا به حق اوست‌، زیارت کند، خداوند ثواب هزار حج و هزار عمره مقبول را برای او می‌نویسد و گناهان گذشته و آیندة او را می‌بخشد."(بحارالانوار، همان‌، ج 98، ص 20.) زیارت اشخاص‌، در حال زندگی و مرگ‌، سودمند و مورد توجه قرآن و روایات اسلامی قرار گرفته است‌، مثلاً پیامبر گرامی‌می‌فرماید: "و صلو علی‌ّ حیث ما کنتم فان صلاتکم و سلامکم یبلغنی‌; در هر حال که هستید، بر من درود فرستید، همانا درود و سلام شما به من می‌رسد."(بحارالانوار، همان‌، ج 97، ص 190) حضرت امام حسن به رسول اکرم‌عرض کرد: پدر جان‌! پاداش کسی که شما را زیارت کند چیست‌؟ رسول خدا9 فرمود: فرزندم هر که زنده و مردة مرا یا پدر تو یا برادرت و یا خودت را زیارت کند، بر من است که در روز قیامت دیدارش کنم و او را از گناهانش نجات دهم‌."(میزان الحکمه‌، محمد محمدی‌ری شهری‌، ج 4، ص 302 - 303، مکتب الاعلام الاسلامی‌.) قال رسول اللّه‌: "ستدفن بضعة منّی بارض خراسان لایزورها مؤمن الا اوجب اللّه عزوجل له الجنة و حرّم جَسَدَه علی النار; پیامبر اکرم‌می‌فرماید: زود باشد که پاره‌ای از تن من در خاک خراسان دفن شود، هیچ مؤمنی آن را زیارت نکند مگر آن که خدای عزوجل بهشت را بر او واجب و بدنش را بر آتش دوزخ حرام گرداند." (امالی‌، شیخ صدوق‌، ص 63، انتشارات کتابخانه اسلامی .) حضرت امام جواد7 می‌فرماید: "من زار قبر عمتی بقم فله الجنة‌; هر که قبر عمه‌ام را در قم زیارت کند، پاداشش بهشت است‌." (وسائل الشیعة‌، شیخ حر عاملی‌، ج 14، ص 576، انتشارات مؤسسه آل البیت‌، قم‌.)