آیتالله «جوادی آملی»: هتک پیامبر هتک قرآن است
به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) در قم، ایشان با اشاره به آیه 63 سوره بقره «خذوا ما آیتناکم بقوة» گفت: از امام علی (ع) درباره این آیه سوأل شد که:«ام بقوه القلوب ام بقوه الابدان؟»؛ یعنی با نیروی باطنی و قلبی و یا با نیروی تنها این کار انجام میگیرد؟ آن حضرت فرمود: «بقوة القلوب وبقوة الابدان»؛ یعنی با هر دو نیروی این کار باید انجام شود.
اگر درباره حضرت یحیی (ع) آمده است که «یا یحیی خذ الکتاب بقوة» (سوره مریم آیه 19) درباره ما نیز آمده است، «واعدوا لهم مااستطعتم من قوة» (انفال آیه 60)؛ یعنی ما نیز باید با تمام نیرو و قوا برای خدمت به کتاب و قرآن آمده باشیم و از هر جهت آمادگی داشته باشیم. قلب قوی مال حوزه و دانشگاه است و بازوی ستبر برای ارتش و سپاه؛ این دو همان قلوب و ابدان است که امیرمؤمنان (ع) به آن اشاره داشته است. برای این که خطر دو گونه است و دشمن در دو جبهه حمله میکند، ما نیز باید در دو جبهه قوی و همیشه آماده باشیم.
وی با اشاره به مسأله مهجوریت قرآن گفت: پیامبر (ص) این ندا را دادند که: «یا رب ان قومی اتخذوا هذا القرآن مهجورا»؛ (سوره فرقان آیه 30) این آیه شریفه به مسأله مهجوریتی اشاره دارد که پیامبر از آن سخن میگوید. مهجورا یعنی متروکا و محجور از ریشه حجر به معنای هذیان است. این که گفته شد:« ان الرجل لیحجر»؛ یعنی این مرد هذبان میگوید. آن که در دانمارک حرف میزند و قرآن را مهجور و یا محجور کرده است، هذیان میگوید. آنان یک جنگ همه جانبه را بر علیه قرآن و اسلام آغاز کردهاند، ما هم باید در دو جبهه بجنگیم؛ هم باید با هجر و متروک شدن قرآن و هم با حجر و هذیان گویی علیه آن بجنگیم؛ چون از دو جبهه دشمن حمله میکند و ما از این دو جبهه آسیب میبینیم آمادگی در این دو جبهه ضروری است.
آیتالله جوادی آملی افزود: هتک پیامبر مساوی با هتک قرآن است. کسی که قرآن و پیامبر را دو حقیقت جدا از هم میبیند، این چنین کسی احول است. آن دو جز یک حقیقت بیش نیستند. همین یک حقیقت است که به صورت قرآن و به صورت انسان (یعنی پیامبر) جلوه میکند.
وی با اشاره به دعای منسوب به ولیعصر (عج) گفت: این دعای «اللهم ارزقنا توفیق الطاعة» دربردارنده اصول پنجاه گانهای است که باید این اصول استخراج و در جامعه و برنامهریزیهای استفاده شود. اگر این کار انجام شود، آن گاه است که میتوانیم مدینه فاضله داشته باشیم.
ایشان با تأکید بر وظیفه اسلامی ما در جهان معاصر بیان کرد: اگر در روز قیامت یهودیان بگویند، اینان نگذاشتهاند ما مسلمان شویم و اینان کاسب بودند؛ ما چه جوابی میدهیم؟ همانطور که زهد فروشی خطاست، بوسیدن دست زهدفروشان نیز خطاست. هر کسی باید به وظیفهاش عمل کند. شهیدان کار خود را کردهاند. امام و جانبازان کار خودشان را کردهاند، حالا ما در این میان چه کردهایم؟ ما همه مسؤول هستیم و باید پاسخگو باشیم. ائمه(ع) فرمودند، شما موظف هستید خود را بر قرآن عرضه کنید. از این جهت باید خود را بر قرآن عرضه کرد که قرآن هم همیشگی است و هم همگانی. این دو اصل همزاد قرآن هستند. پس قرآن به جهت همین دو ویژگی جاویدانگی و همگانی بودنش معیار سنجش اعمال و عقاید ماست. همه باید خود را بر قرآن عرضه کنند. عرضه کردن به این است که هر مکتبی در همه حوزهها، چه در ابعاد انسان شناسی و چه دیگر ابعاد و دانشهایش باید به قرآن عرضه شود تا دانسته شود که آیا با قرآن هماهنگ است یا نه؟ عرضه شود تا اگر حق بود پذیرفته شود و گرنه باید رد شود. این علوم و دانشهایی که داعیه رهبری و سعادت و رهبری انسان و جامعه را دارند باید به قرآن عرضه کرد. همه مسایل باید به قرآن عرضه شود. ما وحی داریم، وحی ترازوی سنجش است. مسایل اگر به قرآن عرضه شد و با این ترازو سنجیده شد آن گاه مورد پذیرش و رد قرار میگیرد. قرآن ملاک و معیار است. حالا برای عرضه داشتن باید این ترازو را بشناسیم. ترازوی نان و گوشت داریم که با آن میسنجیم، ترازو مکتب چیست؟ ترازوی مکتب قرآن است. خداوند در سوره اعراف میفرماید: «وزن حق است. امروز نان موزون است و ترازوی آهنی آن را وزن میکند. در قیامت، الحق وزن است و عقاید و افعال موزون است.»
آیتالله جوادی آملی درباره تعامل با جهان گفت: مطلب بعدی این است که در تعامل با جهان، ما چه وظیفهای داریم؟ اکثری یا گرفتار حجر هستند یا هجر. قرآن برای نحوه تعامل دستورالعمل دارد. قرآن فرموده است در میان خودتان باید اصل را اخوت و برادری قرار دهید (سوره حجرات آیه 10) و اما نسبت به اهل کتاب «تعالوا الی کلمه سواء بیننا و بینکم» (بقره آیه 64) باشید و نسبت به همه انسانها «قولوا للناس حسنا» (بقره آیه 83). در این سه اصل بیان شده است که چگونه ما باید رفتار کنیم و با دیگران تعامل داشته باشیم. البته در همه این تعاملها، اصل این است که «لاتبخسوا الناس اشیائهم» (اعراف آیه 85)؛ در حق مردمان اصل وزن را نادیده نگیرید و کم نگذارید.
ایشان در توضیح این اصل قرآنی تصریح کرد: مرحوم ابن میثم بحرانی در جلد اول شرح نهجالبلاغة این مطلب دارد که: «اعطیت جوامع الکلم و اعطیت انت یا علی جوامع الکلم؛ این جوامع الکلم همان قانون اساسی جهان است، لذا یکی از مواد این قانون این است که «لاتبخسوا الناس اشیائهم»؛ هیچ چیز را کم نیاورید و کم نگذارید چه در حوزه اخلاق باشد و چه عقاید و یا دیگر مباحث باشد. نباید چیزی را کم گذاشت. این که گفته چیزی را کم نگذارید یعنی اگر نمیدانید، دربارهاش سخن نگویید. حال اگر این چنین مکتبی به جهان عرضه شود طرفدار ندارد؟!
وی در ادامه افزود: این که قرآن میفرماید: «ولیجدوا فیکم غلظة» (سوره توبه آیه 23)؛ یعنی در برابر دشمنان قرآن و اسلام مانند سلسله جبال البرز و زاگرس استوار و محکم باشیم. این کوههای شامخ در دل خود جواهر دارند، با این همه مزاحم کسی هم نیستند. این «واغلظ علیهم» (سوره تحریم آیه 9)مال پیامبر (ص) است و مخاطب آیه شخص پیامبر است. در آیه نیامده است «واغلظوا» تا دستوری برای همگان باشد. قله دماوند منشا خیر و برکت است. روی آن برف است که برکت است. در دلش معادن است و در دامنش گل و گیاه. کسی کاری کند که در او طمع ورزند. رفتار ما طوری نباید باشد که دشمن در ما طمع ورزد. مگر این عنوان «رحمة للعالمین» مال شما است و شما رحمة للعالمین هستید؟ این رحمة للعالمین وصف امام شماست. شما هم امت او هستید، اما برای این که هیچ کس در شما طمع نکند، سست نگویید. آدم باید عاقل باشد ولی غافل بودن خوب نیست. خوب حرف زدن این نیست که همه حقیقت را بگویید. مگر حرف راست را باید همه جا گفت؟
آیتالله جوادی آملی در پایان از برگزاری همایشهایی که قرآن را به عرصه اجتماع میآورد و کاربردی میکند تشکر و از زحمات دستاندرکاران آن تقدیر کرد.
یادآوری میشود، در ابتدای این دیدار که با حضور «حجةالاسلاموالمسلمین ربانی» رییس دفتر تبلیغات و دیگر مسؤولان برگزاری همایش انجام شد، «حجةالاسلاموالمسلمین محمدی عراقی» رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رییس این همایش، گزارش مبسوطی درباره فعالیتهای انجام شده و اهداف همایش بیان کرد.
جمعه ۱۹ آبان ۱۳۸۵ ۱۲:۰ شماره خبر : 80514