چرا دیة زن در صورت تصادف کردن و مردن‌، نصف دیة مرد است‌؟ مگر اهمیت جان مرد از جان زن بیشتر است‌؟ اگر پاسخش این است که چون مرد نفقه می‌دهد، ای

آن چه حقیقت انسان را تشکیل می‌دهد، قلب و روح انسانی است‌. زن و مرد از "نفس واحده‌" خلق شده‌اند: "یَـََّأَیُّهَا النَّاس‌ُ اتَّقُواْ رَبَّکُم‌ُ الَّذِی خَلَقَکُم مِّن نَّفْس‌ٍ وَ َحِدَة‌ٍ وَخَلَق‌َ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَث‌َّ مِنْهُمَا رِجَالاً کَثِیرًا وَنِسَآءً" (نسأ، 1) بنابراین‌، مایه اصلی آفرینش زن و مرد یکی بوده‌، هیچ یک بر دیگری ترجیح ندارد. و هر دو مکمل و نیازمند هم هستند: "هن‌ّ لباس لکم و ?گنتم لباس لهن‌ّ ..." (بقره‌، 187) از نظر اسلام زن و مرد هر دو انسانند و از حقوق انسانی متساوی بهره‌مندند. آن چه از نظر اسلام مطرح است این است که زن و مرد به دلیل این که یکی زن است و دیگری مرد، در جهات زیادی مشابه یکدیگر نیستند، خلقت و طبیعت‌، آنان را یکنواخت نخواسته است‌. و همین جهت ایجاب می‌کند که از لحاظ برخی از حقوق و تکالیف و مجازات‌ها وضع مشابهی نداشته باشند. از این رو، از آن‌جا که زن دارای ظرفیتی وسیع برای تحمل رنج‌ها، احساسی لطیف و ذوقی سرشار برای انجام دادن کارهای منزل است‌، برخی از کارها مانند: زاییدن‌، شیردادن‌، پرورش نوزاد و... به او واگذار شده تا با آرامش خاطر از تأمین معاش‌، کار و کوشش و... به این امور بپردازد و این بار را به بهترین شکل به منزل برساند. در مقابل‌، مرد با توجه به ویژگی جسمانی و اخلاقی‌اش‌، موظف به فراهم کردن ضروریات زندگی‌، رفع مشکلات‌، جهاد و مبارزه برای دفاع از موجودیت خانه و اجتماعی که در آن زندگی می‌کند، می‌باشد که برای انجام دادن این امور، باید تمام قوای جسمی و عقلی و فکری خود را به کار ببندد تا خانواده با آرامش خاطر به زندگی ادامه دهد.(نظام حقوق زن در اسلام‌، شهید مطهری‌;، ص 200 ـ 222، انتشارات صدرا.) اما درباره آیة "وَ الاْ ?ُنثَی‌َ بِالاْ ?ُنثَی‌َ" (بقره‌،178) لازم ذکر است که‌: مفهوم آیه این نیست که مرد نباید در برابر زن قصاص شود; بلکه همان طور که در فقه اسلام مشروحاً بیان شده اولیای زن مقتول می‌توانند مرد جنایتکار را به قصاص برسانند به شرط آن‌که نصف مبلغ دیه را بپردازند. لازم به توضیح است که پرداخت مبلغ مزبور برای اجرای قصاص نه به خاطر این است که زن از مرتبه انسانیت دورتر است و یا خون او کمرنگ‌تر از خون مرد است‌; بلکه پرداخت نصف دیه تنها به خاطر جبران خسارتی است که با قصاص گرفتن از مرد متوجه خانواده او می‌شود. توضیح این‌که‌: مردان غالباً در خانواده عضو مؤثر اقتصادی هستند و با فعالیت‌های اقتصادی خود چرخ زندگی خانواده را به گردش در می‌آورند و از نظر اسلام پرداخت هزینه زندگی و نفقه خانواده بر عهده مرد است نه زن ـ هر چند داشته باشد ـ بنابراین‌، تفاوت میان از بین رفتن مرد و زن از نظر اقتصادی بر کسی پوشیده نیست که اگر این تفاوت مراعات نشود خسارت بی دلیلی به بازماندگان مرد مقتول و فرزندان بی‌گناه او وارد می‌شود، لذا اسلام با قانون پرداخت نصف مبلغ‌، در مورد قصاص مرد رعایت حقوق همه افرادرا کرده و اجازه نداده است که به بهانه لفظ "تساوی‌" حقوق افراد دیگری مانند فرزندان شخصی که مورد قصاص قرار گرفته پایمال گردد. خلاصه این‌که‌: یکی از حکمت‌های تفاوت دیه تنها "نان آور بودن‌" نیست بلکه "وظیفه پرداخت نفقه‌" است که مرد وظیفه دارد نفقه پرداخت کند پس در صورت اعدام او، بخشی از این وظیفه با پرداخت نیمی از خون‌بها جبران می‌شود ولی "زن‌" هر قدر هم که ثروتمند باشد چنین وظیفه‌ای ندارد.