لطفاً آیات "إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ " و "وَ إِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ" و "وَ إِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ" را ترجمه كرده و شرح دهی
آیات یاد شده كه در سورة تكویر قرار دارد. با اشارههای كوتاه، و تكان دهندهای از حوادث هولناك پایان این جهان و آغاز رستاخیز خبر میدهد. تا ما از خواب غفلت بیدار شده و مهیّای آن روز باشیم. مجموعاً شش نشانه از این نشانهها در این سوره بازگو شده است. 1. پیچیده شدن خورشید; 2. بیفروغ شدن ستارگان; 3. به حركت درآمدن كوهها; 4. فراموش شدن اموال با ارزش; 5. جمع شدن حیوانات; 6. برافروخته شدن دریاها; پس از اشاره به این شش نشانه به توضیح وتفسیر سه نشانه كه در پرسش مطرح كردید میپردازیم: "إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَت;(تكویر،1) در آن هنگام كه خورشید در هم پیچیده شود". منظور از "كوّرت" در این جا پیچیده شدن نور خورشید، تاریك شدن و جمع شدن حجم آن است. خورشید در حال حاضر كرهای داغ و سوزان است به اندازهای كه همة مواد آن به صورت گاز فشردهای در آمده و در گرداگردش شعلههای سوزانی زبانه میكشد كه صدها هزار كیلومتر ارتفاع آنها است. اگر كرة زمین در وسط یكی از این شعلهها گرفتار شود از دم خاكستر میشود. در پایان این جهان و در آستانة قیامت، این حرارت فرو مینشیند و آن شعلهها جمع میشود روشنایی آن به خاموشی میگراید و از حجم آن كاسته میشود. این حقیقتی است در دانش امروز نیز منعكس است و كرة خورشید به تدریج رو به تاریكی و خاموشی میرود. "وَ إِذَا النُّجُومُ انكَدَرَت;(تكویر،2) و در آن هنگام كه ستارگان بیفروغ میشوند". "انكدرت" را هم به "بیفروغ شدن" و هم به "فروریختن" معنا كردهاند. هر دو معنا در آستانه قیامت برای ستارگان رخ میدهد; آیه اشاره دارد كه ستارگان در آستانة قیامت هم روشنایی خود را از دست میدهند و هم پراكنده شده و سقوط میكنند. به این دو معنا در آیات سورههای "انفطار، 2 و مرسلات، 8" نیز اشاره شده است. "وَ إِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَت;(تكویر،3) و در آن هنگام كه كوهها به حركت در آیند". از آیات مختلف قرآن استفاده میشود كه در آستانة قیامت كوهها مراحل مختلفی را به شرح زیر طی میكنند: 1. كوهها به "حركت" میآیند "وَ تَسِیرُ الْجِبَالُ سَیْرًا" (طور،10) 2. از جا كنده شده و سخت در هم كوفته میگردند. "وَ حُمِلَتِ الاْ ?َرْضُ وَ الْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَ َحِدَةً"(حاقه،14) 3. به صورت تودهای از شبنمهای متراكم در میآیند. "یَوْمَ تَرْجُفُ الاْ ?َرْضُ وَ الْجِبَالُ وَ كَانَتِ الْجِبَالُ كَثِیبًا مَّهِیلاً"(مزمل،14) 4. به شكل پشم زده شده در میآیند كه با تند باد حركت میكنند. "وَ تَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ"(قارعه،5) 5. به صورت گرد و غبار در فضا پراكنده میشود. "وَ بُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا"(واقعه،5) "فَكَانَتْ هَبَآءً مُّن بَثًّا"(واقعه،6) 6. بالاخره تنها اثری از آن باقی میماند و همچون "سرابی" از دور نمایان خواهد شد. "وَ سُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا"(نبأ،20) آیه 3 سوره تكویر به مرحله اوّل این تغییرات درباره كوهها اشاره دارد.(تفسیر جوان (منتخب تفسیر نمونه) آیة الله مكارم شیرازی، ج 26، ص 132ـ134، دارالكتب الاسلامیه / تفسیر هدایت، سید محمد تقی مدرسی، ترجمه: احمد آرام، ج، ص، آستان قدس رضوی.)
اضافه کردن دیدگاه جدید