این جانب مشغول تحقیق موضوع‌: "تقیه از دیدگاه مذاهب مختلف اسلامی‌، به ویژه با گرایش تفسیری هستم استدعا دارم مطالب پیرامون "تقیه‌"، "توریه‌"،

- عمار تقیه محمد(ص‌) نمونه‌17333احزاب‌29 شرایط تقیه‌التحریر11262یونس‌84 کشف الاسرار277آل‌عمران‌28 فلسفه تقیه‌(ح‌)نمونه‌11423نحل‌106 ...17334احزاب‌39 مفهوم تقیه‌نمونه‌17334احزاب‌39 تقیه از معتقدات کلامی ـ فقهی شیعه است که ریشه قرآنی دارد. در قرآن در چند آیه به طور صریح یا ضمنی به تقیه اشاره شده است‌. در آیه 106 سوره نحل آمده است‌: "مَن کَفَرَ بِاللَّه‌ِ مِن بَعْدِ إِیمَـَنِه‌ِ إِلآ مَن‌ْ أُکْرِه‌َ وَ قَلْبُه‌ُ مُطْمَـئِن‌ُّ بِالاْ ?ًِیمَـَن‌ِ وَ لَـَکِن مَّن شَرَح‌َ بِالْکُفْرِ صَدْرًا فَعَلَیْهِم‌ْ غَضَب‌ٌ مِّن‌َ اللَّه‌ِ وَ لَهُم‌ْ عَذَاب‌ٌ عَظِیم‌ٌ; هر کس پس از ایمان آوردن خود، به خدا کفر ورزد ]عذابی سخت خواهد داشت‌[ مگر آن کس که مجبور شده و]لی‌[ قلبش به ایمان اطمینان دارد لیکن هر که سینه‌اش به کفر گشاده گردد خشم خدا بر آنان است و برایشان عذابی بزرگ خواهد بود." این آیه در شأن عمّار است که در برابر شکنجه مشرکان مکّه از روی تقیه‌، به ظاهر از پیامبر9 برگشت‌، بعد از این‌که پیامبر با خبر شدند فرمودند: "برگشت عمار ظاهری بوده است و ایمان با گوشت و خون او آمیخته است‌." آیات دیگری که در آن‌ها به طور ضمنی یا صریح به تقیه و کتمان عقیده اشاره شده است‌. عبارتند از: (آل‌عمران‌، 28); (صافات‌، 89); (انبیأ، 63) و (یوسف‌، 70) ضمن این‌که در مجامیع حدیث شیعه‌، احادیث بسیاری در جواز و ضرورت تقیه نقل شده است‌.(ر.ک‌: بحارالانوار، ج 75.) فقهای شیعه‌، تقیه را به چهار نوع تقسیم کرده‌اند "اکراهیه‌، خوفیه‌، کتمانیه و مداراتی‌". 1. تقیه اکراهیه‌، عبارت است از عمل کردن بر وفق دستورهای حاکمی جائر، به هنگام ضرورت و برای صیانت نفس‌...; 2. تقیه خوفیه عبارت است از انجام اعمال و احکام بر طبق فتاوای رهبران دینی‌، در کشورهای سنی نشین‌...; 3. تقیه کتمانیه‌، عبارت از پنهان داشتن ایمان خویش است برای به انجام رساندن فعالیت پنهانی در جهت پیشبرد هدف‌های دین‌، به هنگام ضعف نیروهای خودی و فقدان آمادگی برای در پیش گرفتن تبلیغ آشکار. 4. تقیه مداراتی عبارت است از رعایت قوانین همزیستی با اکثریت اهل‌سنت و شرکت در اجتماعات عبادی و اجتماعی آنان برای حفظ وحدت اسلامی و استقرار حکومتی نیرومند که سایه‌اش بر سر همه مسلمانان به یکسان گسترده باشد.(قرآن پژوهی‌، بهأالدین خرم‌شاهی‌، ص 819، مرکز نشر فرهنگی مشرق‌.)