پیام آیه شریفة "كَم‌ْ تَرَكُواْ مِن جَنَّـَت‌ٍ وَ عُیُون‌ٍ # وَ....فَمَا بَكَت‌ْ عَلَیْهِم‌ُ السَّمَآءُ وَ..." چیست‌؟

خداوند متعال در آیة مذكور می‌فرماید: "]سرانجام همگی نابود شدند و[ چه بسیار باغها و چشمه‌ها كه از خود به جای گذاشتند، و زراعتها و قصرهای زیبا و گرانقیمت‌، و نعمت‌های فراوان دیگر كه در آن ]غرق‌[ بودند! این چنین بود ماجرای آنان‌! و ما ]اموال و حكومت‌[ این‌ها را میراث برای اقوام دیگری قرار دادیم‌! نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین و نه به آن‌ها مهلتی داده شده‌!".(دخان / 25ـ29.) برخی از پیام‌های آیات مذكور عبارتند از: 1. دنیا محل گذر و ناپایدار است و سرای باقی جاودانه می‌باشد. 2. انسان‌ها مال و ثروت‌، مركب‌، باغ‌ها، كاخ‌ها، گنج‌ها، زراعت‌ها، قصرها و... كه در تمام عمر برای بدست آوردن آن‌ها تلاش كرده‌اند را رها كرده و همه را در دنیا به جا گذاشته و به سرای آخرت می‌روند. 3. انسان باید از نعمت‌های دنیا كه در اختیار دارد در راستای آباد كردن سرای آخرت كوشش كند. 4. انسان‌ها نباید به گونه‌ای به دنیا و زرق و برق آن دل ببندند كه چنان زندگی كنند كه گویا تا ابد در آن باقی می‌مانند. 5. در مرگ انسان‌های تبهكار، ناسپاس و گناهكار نه چشم گریان و نه خاطر خورشید پژمان می‌شود. 6. عذاب خداوند انسان‌های ناسپاس را بالاخره می‌گیرد. 7. سرپیچی از فرمان‌های پیامبران الهی‌، عاقبت دردناكی دارد. 8. انسان‌هایی كه تبهكار و ناسپاس هستند، همواره در سختیها، بدون یاور و یار مانده و هیچ كس به آن‌ها توجهی ندارد. 9. در فراق و مرگ انسان‌ها درستكار و پرهیزكار و اولیأ الهی عالم و هستی گریان و غمگین می‌شوند. و...(ر.ك‌: نمونه‌، آیت الله مكارم شیرازی و دیگران‌، ج 21، ص 173ـ181، دارالكتب الاسلامیة‌.)