توضیحی دقیق و كامل دربارة آیة 57 ـ 58 "یَـََّأَیُّهَا الَّذِین‌َ ءَامَنُوا..." سورة مباركة نور، بیان كنید؟
آیة فوق، به مسألة اذن گرفتن كودكان نابالغ به هنگام ورود به اطاق‌هایی كه مردان و همسرانشان در آن به استراحت پرداخته‌اند، اشاره دارد. نخست می‌فرماید: "یَـََّأَیُّهَا الَّذِین‌َ ءَامَنُواْ لِیَسْتَ ?‹ْذِنكُم‌ُ الَّذِین...; ای كسانی كه ایمان آورده‌اید، باید بردگان شما و هم‌چنین كودكانتان كه به حد بلوغ نرسیده‌اند، در سه وقت از شما اجازه بگیرند: قبل از نماز فجر و در نیمروز، هنگامی كه لباس‌های ]معمولی[ خود را بیرون می‌آورید و بعد از نماز عشأ، این سه وقت، سه وقت پنهانی و خصوصی برای شما است." بدیهی است، این دستور، متوجه اولیای اطفال است كه آن‌ها را وادار به انجام این برنامه كنند; چرا كه آن‌ها هنوز به حد بلوغ نرسیده‌اند، تا مشمول تكالیف الهی باشند و به همین دلیل مخاطب در اینجا اولیأ هستند. ضمناً، كلمة "الذین"، شامل كودكان پسر و دختر هر دو می‌شود; كودكانی كه به حد تمیز رسیده‌اند و مسائل جنسی و غیر آن را تشخیص می‌دهند. در پایان آیه می‌فرماید: "لَیْس‌َ عَلَیْكُم‌ْ وَلاَ عَلَیْهِم‌ْ جُنَاح‌ُ بَعْدَهُن‌َّ...; اما بعد از این سه وقت گناهی بر شما و بر آن‌ها نیست ]كه بدون اذن وارد شوید[ و بر گرد یكدیگر بگردید ]و با صفا و صمیمیت به یكدیگر خدمت نمایید[، این‌گونه خداوند آیات را برای شما تبیین می‌كند و خداوند عالم و حكیم است." این تعبیر، در حقیقت به منزلة بیان دلیل برای عدم لزوم اجازه گرفتن در سایر اوقات است; چرا كه اگر بخواهند مرتباً رفت و آمد داشته باشند و در هر بار اذن دخول بخواهند كار مشكل می‌شود. در این سوره كه در واقع سورة عفت است از مجازات تازیانه مردان و زنان زناكار شروع كرده و بعد در آیات دیگر برای آموزش فكری و فرهنگی آمیخته با آداب اخلاقی و عاطفی، به مسائل دیگر; مانند فراهم آوردن وسائل ازدواج سالم، رعایت حجاب اسلامی، نهی از چشم‌چرانی، تحریم متهم ساختن افراد به آلودگی ناموسی و بالاخره اجازه گرفتن فرزندان به هنگام ورود به خلوتگاه پدران و مادران، كه یك نوع ادب اسلامی است، پرداخته است. برخلاف آن‌چه بعضی از ساده‌اندیشان فكر می‌كنند كه كودكان سر از این مسائل درنمی‌آورند، ثابت شده است كه كودكان، روی این مسأله فوق‌العاده حساسیت دارند و گاه می‌شود كه سهل‌انگاری پدران و مادران و برخورد كودكان به منظره‌هایی كه نمی‌باید آن را ببینند، سرچشمه انحرافات اخلاقی و گاه بیماری‌های روانی شده است.(ر.ك: تفسیر نمونه، آیت‌ا... مكارم شیرازی و دیگران، ج 14، ص 539، دارالكتب الاسلامیة / تفسیر المیزان، علامه طباطبایی;، ترجمة سیدمحمدباقر موسوی‌همدانی، ج 15، ص 232، نشر بنیاد علمی و فكری علامه طباطبایی.)
اضافه کردن دیدگاه جدید