در آیه 26 سوره بقره ، چرا خداوند به پشه مثال زده و مى فرماید: از مثال زدن به پشه باكى ندارد؟

هنگامى كه در آیات قرآن ، مثل هایى به "مگس " و "عنكبوت " نازل گردید ، جمعى از مشركان این موضوع را بهانه قرار داده زبان به انتقاد گشودند و مسخره كردند كه این چگونه وحى آسمانى است كه سخن از "عنكبوت " و "مگس " مى گوید ، آیه فوق نازل شد و با تعبیراتى زنده به آنان جواب داد كه : "خداوند از این كه به موجودات كوچكى مانند پشه و یا بالاتر از آن مثال بزند هرگز شرم نمى كند" . چرا كه مثال باید موافق مقصود باشد ، به سخن دیگر: مثال وسیله اى است براى تجسم حقیقت ، گاهى كه گوینده در مقام تحقیر و بیان ضعف مدعیان است بلاغت سخن ایجاب مى كند كه براى نشان دادن ضعف آنان ، موجود ضعیفى را براى مثال انتخاب كند . براى نمونه خداوند ، در آیه 73 سوره حج ، براى نشان دادن ضعف و ناتوانى معبودهایى غیر از خدا ، به مگس مثال مى زند و در سوره عنكبوت آیه 41 نیز ، وقتى كه مى خواهد ناتوانى بت پرستان را در تكیه گاه هایى كه براى خود انتخاب كرده اند مجسم سازد آنان را تشبیه به عنكبوتى مى كند كه آن لانه سست را براى خود انتخاب كرده است .به طور حتم ، اگر در این گونه موارد به جاى این مثال هاى كوچك ، مثل هاى بزرگى از آفرینش كواكب قرار داده شود ، بسیار نامناسب خواهد بود ، و هرگز با اصول فصاحت و بلاغت سازگار نیست .به این دلیل است كه خداوند مى فرماید: ما ابا نداریم كه مثال به پشه یا بالاتر از آن بزنیم ، تا حقایق عقلانى را در لباس مثال هاى حسى بریزیم و در اختیار بندگان قرار دهیم .oنهج البلاغه ، خطبه 192 .

اضافه کردن دیدگاه جدید

کد امنیتی
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.